Chapter 8
“Now is the right time. Dapat na namin malaman kung ano ang dapat naming malaman.” Napatingin naman kami sa isa’t isa nun ni Verzy. Hinila kasi kami ng mga kaibigan namin dito. Ayun wala kaming takas.
“ano ba talaga ang meron sa inyo?” tanong ni Coco sa akin.
“Uhmm… well you know guys, Verzy is my boyfriend—“ napa-gasp naman sila nun, tapos nag sign ako na manahimik muna sila.
“he is my boyfriend, in the eyes of my mother.”napa-aah naman sila nun.
“eh bakit sa lahat ng lalake ikaw yung nagpapanggap na boyfriend ni Angelou?” tanong ni Lavi.
“ako kasi yung naabutan ng mama niya na nasa bahay niya. Kaya ayun, akala niya boyfriend niya ako” sagot naman ni Verzy.
“eh bakit ka naman nasa bahay ni Angelou?” tanong ni Harry
“wait! Was that the time na umabsent kayong dalawa?” tanong ni Camille
“so, ibig sabihin magkasama kayo buong gabi?” tanong ni Jessica
Napatahimik naman kami nun ni Verzy.
“Angelou Grace Javier, tell us honestly. Did you and Verzy have…” napatingin naman ako nun kay Verzy, tapos nag iwasan kami ng tingin.
Tiningnan ko lang sila nun, tapos tumango.
“WHAT!!!!!!!!!!!!” sabay-sabay nila na sabi. Halos mabingi nga ako sa sigaw nila eh.
“Angelou naman! Bakit sa kanya mo pa binigay ang v-card mo?” niyugyog ako nun ni Danica.
“ikaw?! Anong ginawa mo sa kanya? Ginayuma mo siya noh? Rapist!” sabi naman ni Camille.
“girls stop!” sabi ko. Napatahimik naman sila nun.
“it’s no ones fault ok. Pareho kaming lasing nun, kaya namin nagawa yun.”
“yep! And I have no freaking memory of what happened that night” dagdag ni Verzy.
“at tsaka, nangyari na ang nangyari. Maybe nagawa namin yun, kasi yung mga oras na yun ginusto namin yun” sabi ko.
“so, anong plano ?” tanong ni Lavi.
“I just wanna ask you guys, na tulungan niyo kami. Kahit na sa harapan lang ng mama ko. Sabihin niyo mag on nga kami nitong si Verzy. Basta! Yun na yun? ano ok ba?” tumango nalang sila nun. Hay! Mabuti nalang at na gets nila.
“so temporary lang yan diba?”tanong ni Danica
“oo, mga 2 months ata or less” sabi ko. Napagdesisyunan namin na umalis na nun. Baka may makarinig pa sa amin.
So, 2 months or less ko magiging boyfriend itong si Verzy. Hindi kaya ako mahirapan nun?
----
So dumaan ang mga araw, medyo nag-work naman yung plan namin. Halos palagi nga kaming magka dikit ni Verzy eh. Kasi halos kung nasan kami nandun din si mama. Parang kabute. Kung saan-saan nalang susulpot.
Todo pa sweet naman kami sa isa’t isa ni Verzy nun. Tapos yung mga taong hindi alam ang rason kung bakit kami ganito ay nagtataka, yung iba natutuwa.
“ano? Ready na ba kayo?” sabi ni mama. Sabado ngayon, wala kaming klase kaya naisipan ni mama na magkaroon kami ng family dinner. Sinundo kami ni mama tapos sumakay na kami sa kotse niya.
Nagpunta kami sa isang restaurant. Nandun na si Alexis, siya yung sister ko, and her ‘boyfriend’ kung marami akong sekreto mas marami ang sa kanya.
Nagkuwentuhan lang kami nun habang kumakain, tapos naglakad-lakad.
By couple kami, ako at si Verzy, si Alexis at yung ‘bf’ niya. Si mama naman flying solo. Ewan ko ba diyan sa mama ko, ba’t hindi pa siya humanap ng lalake niya. Mas gusto yata niyang I reto lang kami sa mga boylets kesa sarili niya eh.
“mag iikot-ikot muna ako ha, enjoy the night” umalis naman si mama nun. Bigla naman lumapit sa amin sila Alexis at ang ‘bf’ niya.
“Verzy right?” tanong ni Alexis.
“uhh.. yeah” nakipag shake hands naman si Verzy kay Alexis.
“Alexis Hope pala, nice to meet you. And this is my ‘boyfriend’, Gian” nag shake hands naman sila. Oo nga pala, hindi pa sila formal na nagpapakilala sa isa’t isa.
“Alexis, stop the act” sabi ko ng mahina. Napalingon naman sa akin nun si Verzy pero hindi ko lang pinansin. Tinaas naman ni Alexis ang kilay niya sa akin.
“you and I have something to do” sabi ni Alexis tapos hinila ako papalayo dun sa dalawa lalake.
Pumunta kami sa madilim at hindi matao na lugar. And there she explodes…
“ate naman! Ba’t hindi mo sinabi sa akin na nandito na pala si mama!”
“look! Hindi ko rin alam ok? Nagising nalang ako isang araw nandiyan na pala siya.”
“eh mas nauna mo siyang nakita kesa sa akin eh, ba’t hindi mo man lang sinabi?”
“ayaw niyang ipasabi eh.”
“ate naman! Alam mo naman ang laki ng problema ko pag nandiyan si mama”
“Alexis listen to me! Hindi lang ikaw ang may problema ok? Actually tayong dalawa ang may problema ngayon. Mabuti ka pa nga, nakakatago ka kay mama, eh ako? Araw-araw nakikita ko siya.hindi mo lang alam kung gano na nagtataka ang mga tao sa skwelahan ko dahil sa mga nangyayari sa akin”
“mga nangyayari sa iyo? You mean that Verzy guy? Your improvised boyfriend?” napatango lang ako nun.
“bakit?”
“Verzy is my nemesis kalat sa school yun, then one day he just became my boyfriend. Hindi ka ba magugulat dun? Mabuti nalang talaga wala pang tinatanong si mama sa mga students sa school tungkol sa amin. Patay ako kapag mabuking ako”
“hindi lang ikaw ang mamatay ate, ako rin! Eh pa’no naman ako? After a month or so sa school ko na naman siya lilipat? What will I do?! Mas malala problema ko kesa sayo”
“Alexis, kontyabahin mo nalang yung mga schoolmates mo, o ngayon palang… suotin mo na ang mga dapat mong soutin para hindi na sila ma shock pagdating ni mama sa school mo” napa buntong hininga naman nun si Alexis.
“ate… I don’t like this” sabi niya habang mangiyak-ngiyak.
“ako rin” tapos nun nag hug na kami sa isa’t isa.
Bumalik na kami kung nasan sina Verzy.
Naabutan lang namin sila nun na nag-usap. Nilayo naman ni Alexis yung ‘bf’ niya, at umupo sila dun sa bench na kaharap ng fountain. Kami naman ni Verzy naiwan.
“this place is romantic” napatingin naman ako agad nun kay Verzy, romantic? Teka? Sinabi ba talaga niya yun? napansin naman ata niya na nakatingin ako sa kanya kaya tiningnan din niya ako.
“I’m not gay okay? Diba ganun ang iniisip ng mga babae sa ganitong lugar?” tumango-tango naman ako nun pero may pahiwatig pa rin yung mga tingin ko.
Hinawakan naman niya yung dalawang braso ko tapos tiningnan ako ng masama. Ako naman pa smile-smile lang.
“I’m.not.gay” sabi niya. Tumawa lang ako nun, tapos hinalikan niya ako. Ako naman pumatol lang, talagang ginawa niya yun noh para i-prove lang na hindi siya bakla. Pikon pala itong si Verzy, eh niloloko-loko ko lang naman siya. =P
“ay nako! Umalis lang ako, naghahalikan na kayong lahat diyan. Ano to? Pinagmumukha sa akin na wala akong ka partner ganun?” napatigil naman kami nun, tapos tiningnan namin si mama. Pati pala sila Alexis eh naghahalikan. Haha. Adik din tong si mama no?
“gabi na, uwi na tayo.” Nag sitanguan naman kami nun tapos pumunta na sa mga kotse namin. FYI, si Verzy may dalang kotse, kaya sa kanya ako sumama, si Alexis dun sa bf niya at my mom? Ayun solo flight ulit.
May kanya-kanya kasi kaming mga bahay eh. Kaya ang lalayo namin sa isa’t isa. Nag drive lang naman nun si Verzy, tapos ang tahimik naming dalawa. Dahil ayoko ng tahimik na lugar, in-on ko nalang yung radio. Sakto naman na may nagustuhan akong song kaya hindi ko muna siya nilipat.
Play song ---->
As long as stars shine down from heaven
And the rivers run into the sea
Till the end of time forever
You’re the only love I’ll need
In my life you’re all that matters
In my eyes the only truth I see
When my hopes and dream have shattered
You’re the one that’s there for me
When I found you I was blessed
And I will never leave you, I need you
Imagine me without you
I’d be lost and so confused
I wouldn’t last a day, I’d be afraid
Without you there to see me through
Imagine me without you
Lord. You know it’s just impossible
Because of you, it’s all brand new
My life is now worthwhile
I can’t imagine me without you
When you caught me I was falling
You’re love lifted me back on my feet
It was like you heard my calling
And you rush to set me free
When I found you I was blessed
And I will never leave you, I need you
Imagine me without you
I’d be lost and so confused
I wouldn’t last a day, I’d be afraid
Without you there to see me through
Imagine me without you
Lord. You know it’s just impossible
Because of you, it’s all brand new
My life is now worthwhile
I can’t imagine me without you
When I found you I was blessed
And I will never leave you, I need you
Imagine me without you
I’d be lost and so confused
I wouldn’t last a day, I’d be afraid
Without you there to see me through
Imagine me without you
Lord. You know it’s just impossible
Because of you, it’s all brand new
My life is now worthwhile
I can’t imagine me without you
I can’t imagine me without you
“I can’t imagine me without you” napatingin naman ako nun kay Verzy. Ni rerecite lang ba niya yung kanta, o sinasabi lang talaga niya yun sa akin?
Ang gulo =(
No comments:
Post a Comment