Last Chapter

Chapter 10:

Nadeskubrihan  ni  Juri  na  nagsisinungaling  sa  kanya  ang  kanyang  Ina.
May  narinig  siyang  pumasok  sa  pintuan  ng  knailang  bahay.  Agad  niyang  sinalubong  iyon.  Tama  ang  hinala  niya. Ang  kanyang  Ina  ang  pumasok  doon.
“Ma!  Why  did  you  did  this?!”  sigaw  niya  sa  sarili  niyang  Ina.
“ang  alin?”  nagtataka  ang  kanyang  Ina  sa  pinagsasabi  niya  at  nanlalaki  rin  ang  mga  nito.
“ You’ve  lied  to  me!”  ipinakita  ni  Juri  ang  mga  diary  niya  sa  kanyang  Ina.
“ s-saan  mo  nakuha  iyan?”  utal  na  sabi  ni  Go.
“ Ba’t  mo  itinago  sa  akin  ang  lahat?  Ano  bang  ginawa  ko  para  gawin  mo  ‘to  sa  akin?”
Ipinaliwaanag  ni  Go  kung  ano  ang  tunay  na  kundesiyon  ng  anak.  Dahil  sa  kanyang  nalaman,  nawalan  ng  lakas  si  Juri,  bigla  siyang  napaluhod  at  tumulo  ang  mga  luha.
“i-ibig  mong  sabihin..  maari  akong  mamatay  pag  bumalik  sa  akin  ang  lahat-lahat  ng  mga  ala-ala  ko?”
Tumango  naman  ang  kanyang  Ina  at  nilapitan  siya  at  niyakap.
“ayoko..  ayoko..”  hagulgol  ni  Juri.  Sinubukan  ni  Juri  na  tumayo.
“Kung  mamatay  man  ako,  gusto  ko  nasa  tabi  ko  ang  lalakeng  pinakamamahal  ko”  tumakbo  si  Juri  papunta  sa  kanyang  kwarto  at  kumuha  ng  mga  gamit  at  kanyang  passport.
“ anong  ginagawa  mo?”  tanong  ng  kanyang  Ina.
“  babalik  ako  sa  tabi  ng  taong  mahal  ko.  Hindi  niyo  ako  mapipigilan.”  Pagkatapos  maayos  ang  lahat,  lumabas  na  mula  sa  kanyang  bahay  si  Juri  at pumunta  na  sa  airport.
Now  she  will go  back  to  where  she  belongs; In  the  arms  of  Dave.




Nakababa  na  nang  eroplano  si  Juri,  agad  niyang  tinawagan  si  Mila.
“Hello,  nasan  si  Dave  ngayon?  Ganun  ba?  salamat.  Oo,  I’ m  here  in  Philippines.”  Agad  niyang  ibinaba  ang  telepono  at  pumunta  kung  nasaan  si  Dave.
Habang  bumabiyahe  ang  kanyang  sinasakyan  na  taxi  ay  naramdaman  niyang  sumasakit  na  ang  kanya  ulo.
Hindi  niya  ito  ininda,  ang  mahalaga  lang  kay  Juri  ngayon  ay  makita  at  mayakap  si  Dave.
Nakarating  sa  Juri  sa  harap  ng  kanilang  building,  nakita  niya  si  Dave  na  may  pasa  sa  pisngi  at  malapit  sa  mata.
Agad  siyang  bumaba  mula  sa  sinasakyan.
“DAVE!!”  Sigaw  niya,  agad  naming  lumingon  si  Dave  sa  dereksiyon  niya,  halatang  nagulat  ito  na  nandoon  siya.
Agad  na  tumawid  si  Juri  sa  kalye,  hindi  niya  namalayan  na  may  paparating  pala  na  sasakyan.  Huli  na  ang  lahat  ng  lingunin  niya  ito  at  makita.
“JURI!” sigaw  ni  Dave,  nakita  niyang  nabangga  na  nang  tuluyan  si  Juri.  Agad  niya  itong  nilapitan.
Nakita  ni  Dave  na  may  dugong  lumalabas  sa  mula  sa  ulo  nito.




“DOC!  Maawa  na  kayo,  sagipin  niyo  ang  buhay  niya.”  Hiling  ni  Dave  sa  doctor  na  umasikaso  kay  Juri,  maya-maya  inilagay  na  si  Juri  sa  loob  ng  operating  room  at  dumating  naman  din  sila  Mila  at  Allen  sa  hospital.
Hindi  mapigilan  ni  Dave  ang  kanyang  emosiyon  kaya  tumulo  na  ng  lubusan  ang  kanyang  mga  luha.
Dinamayan  naman  siya  agad  ng  kanyang  mga  kaibigan,  hindi  na  alam  ni  Dave  kung  ano  ang  gagawin  ngayon.  Parang  guguho  na  ang  mundo  niya,  kapag  mawawala  ang  babaeng  pinaka-mamahal  niya.



Lumipas  na  ang  dalawang  oras  at  wala  pa  ring  balita  kay  Juri,  hindi  na  sila  mapakali.  Maya-maya  pa  ay  lumabas  ang  doctor  na  nag-opera  kay  Juri.
 Agad  nila  itong  nilapitan.
“Her  life  is  save,  pero  hindi  naming  masu-sure  kung  ano  ang  kalagayan  niya.  We  saw  a  problem  in  her  brain,  kailangan  pa  nating  maghintay  hangganag sa  magising  siya  para  makita  ang  resulta  ng  operasyon.”  Ani  ng  doctor.
Medyo  nakahinga  ng  maluwag  sila  Dave,  pero  hindi  pa  rin  sila  lubusang  nag-ko-kompansiya.  Maari  pa  kasing  may  mangyari  kay  Juri  sa  mga  sandalin  iyon.
Kapagkuwan  ay  inilabas  na  ng  mga  nurses  ang  natutulog  na  si  Juri, lalapitan  sana  ito  nila  Dave,  pero  pinagbawalan  sila  na  lumapit  dito.
Inilagay  si  Juri  sa  ICU,  at  nilagyan  ng  kung  anu-anong  mga  makina  sa  katawan.
Pumasok  si  Dave  na  may  suot-suot  na  hospital  robe.  Agad  niyang  hinawakan  ang  kamay  ni  Juri  ng  makalapit  siya  rito.
Napaluhod  si  Dave  sa  tabi  ni  Juri  at  umiyak.
“Juri,  please  mabuhay  ka.  Lumaban  ka,  kayanin  mo  yan.”  Pinahiran  ni  Dave  ang  kanyang  mga  luha.,  at  may  kinuha  ang  keychain  na  bigay  sa  kanya  ni  Juri  noong  high  school  pa  sila.
“ di  ba  ang  ibig-sabihin  ng  keychain  na  ‘to  ay  never  lose  hope.  Kaya  hindi  ako  mawalan  ng  pag-asa.  Kaya  dapat…  dapat..hindi  ka  rin  mawalan  ng  lakas  para  mabuhay.”  Tumulo  ang  luha  ni  Dave  sa  kamay  ni  Juri  at  lumabas  na  siya  mula  sa  kwarto  nito.
Paglabas  niya  nakita  niya  sila  Mila  at  Allen  na  naka-abang  sa  kanya.
Lumapit  sa  kanya  si  Mila  at  hindi  maipinta  ang  mukha  nito.
“ Bumalik  na  ang  ala-ala  ni  Juri, natagpuan  niya  ang  mga  diary  niya  at  nang  nabasa  niya  iyon.  Unti-unti  ng  bumalik  sa  kanyang  isip  ang  lahat  na  piang-daanan  niya.  Tinawagan  ko  na  ang  Ina  niya.  Sabi  niya  gagawin  niya  ang  lahat  para  makapunta  dito  sa  lalong  madaling  panahon.”  Saad  ni  Mila.
“Ibig-sabihin  dahil  nabalik  na  ang  mga  ala-ala  niya  ay  may  chance  na  siyang  mamatay”
Tumango  naman  si  Mila. Naglabas  si  Dave  ng  isang  malaking  buntong  hininga.  He  just  prayed  that  it  would  not  happen.



Dumating  na  sa  ospital  ang  Ina  ni  Juri.
“Nasa’n  ang  anak  ko?”  naghehesterical   na  sabi  niya. 
“Nasa’n  siya  sabi  eh.”  Hindi  na  talaga  mapakali  si   Go  sa  mga  nangyayari.
“Tita..”  ani  ni  Mila.
“  Nasa’n  siya”  lumuluha  na  si  Go  sa  mga  sandaling  iyon.
“Nasa  ICU  po..”  agad  na  sabi  ni  Mila.  Ngunit  hindi  natuloy  ang  pagpasok  ni  Go  sa  loob  ng  kwarto  dahil  nakita  niya  si  Dave.
“ikaw!  Ikaw  ang  dahilan  ng  lahat  na  ito..  Kung  hindi  ka  na  sana  niya  nakilala..  hindi  sana  siya  nagmahal,  hindi  sana  siyang  natutung  sumuway. Hindi  sana  siya  bumalik  dito  sa  Pilipinas  at  nabangga!  Dahil  sa’yo  maari  na  siyang  mamatay!   Alam  mo  ba  iyon!”  sigaw  ni  Go  kay  Dave,  Yumuko  lang  si  Dave  at  hinayaan  ang  Ina  ni  Juri  na  sapak-sapakin  siya  nito.
“Tita..  tama  na  please..”  awat  ni  Mila  sa  kanya.  Lahat  ng  tao  na  naroroon  sa  paligid  nila  ay  nakatingin  na  rin  sa  kanila  dahil  sa  ginawang  eskandalo  ni  Go.
“ Hindi  niyo  dapat  pinagbawalan  si  Juri,  mayroon  rin  siyang  buhay.  Hindi  siya  nakagapos  sa  inyong  mga  kamay  at  wala  kayong  karapatan  para  kunan  siya  ng  kalayaan  na  magmahal  at  I  deskubre  ang  mundo”  ani  ni Allen  na  hindi  na  nakapag-timpi.
“ akal  niyo,  malinis  kayon  tao,  at  ang  pinag-kakagawa  niyo  ay  para  sa  ikabubuti  ni  Juri.  Pwes!  Mali  kayo.  Nakakasama  lalo  yun  sa  kanya.  Siniraan  niyo  pa  ang  mga  taong  malapit  sa  kanya  at  gumawa  pa  kayo  ng  kasinungalingan  na  akala  mo!  Ikakabubuti  iyon  ni  Juri!”  patuloy  sa  paglitanya  ni  Allen.
Natahimik  si  Go,  napagtanto  niyang  totoo  ang  mga  sinabi  sa  kanya  ni  Allen.  Nagpatuloy  na  lang  siya  sa  pag-iyak  at  humagulgol.
“ Allen..  tama  na  yan  please”  awat  uli  ni  Mila  sa  kanya.  Binaling  naman  ni  Allen  ang  atensiyon  kay  Dave.  Nakita  niyang  tahimik  lang  ito  at  nangangalumbaba  ang mga  balikat.
“Ikaw  naman  Dave,  hahayaan  mo  na  lang  ba  na  ganituhin  ka  niya”  itinuro  ni  Dave  si  Go.
“ Hindi  mahalaga  sa  akin  kung  ano  ang  ginawa  niya  sa  akin,  basta  ang  mahalaga  lang  ngayon  ay  mailigtas   ang  buhay  ni  Juri, iyon  lang  ay  sapat  na  para  sa  akin.”  Saad  ni  Dave  sa  isang  nalulungkot  na  boses.
Pumasok  na  si  Go  sa  loob  ng  kwarto  ni  Juri.Tumulo  muli  ang  mga  luha  niya.
“anak…  patawarin  mo  ako…  patawarin  mo  ako  sa  ginawa  kong  kasalanan  ko  sa’yo”  hagulgol  ng  kanyang  Ina.
“Patawarin  mo  ako  kung  nagging  manhid  ako  sa  mga  nararamdaman  mo  at  hindi  ko   inalintana  kung  ano  ang  idinudulot  nun  sa’yo… Patawarin  mo  ako  kung  nagsinungaling  man  ako  sa’yo.  Hahayaan  na  talaga  kitang  mamuhay  kasama  ng  lalakeng  mahal  mo.  Basta’t  patuloy  ka  lang  na  mamuhay”  Pinahiran  ni  Go  ang  mga  luha.
“Lumaban  ka  anak,  paki-usap..  paki-usap”



Na-alimpungatan  si  Juri  ng  may  narinig  siyang  umiiyak  sa  kanyang  tabi  at  may  mga  sinasabi.  Unti-unti  niyang  binuksan  ang  kanyang  mga  mata. 
Nakita  niya  ang  kanyang  Ina  na  umiiyak,  gusto  sana  niya  yakapin ito,  pero  wala  siyang  lakas  para  gawin  iyon.
Kaya  sinubukan  na  lang  niya  na  igalaw  ang  kanyang  mga  kamay  at  hawakan  ang  kanyang  Ina.
Naramdaman  ni  Go  na  humawak  sa  kanyang  balikat  at  nang  makita  niyang  si  Juri  iyon  ay  agad  niya  itong  nilapitan.
“ Juri!”  nagulat  si  Go  sa  nakita. “ Doc!”  agad  naman  niyang  tinawag  ang  doctor  dahil  nga  nagising  na  si  Juri.
“ayos  ka  na  ba  anak?”  nangingilid  ang  luha  ng  kanyang  Ina  ng  makita  ni  Juri  ito.  Tumango  na  lang  si  Juri  bilang  sagot  sa  katanungan  ni  Go.
Maya-maya  pa  ay  pumasok  sa  kwarto  niya  sila  Dave,  Mila  at  Allen.  Laking  tuwa  ni  Juri  ng  makita  niya  si  Dave.
Lumapit  agad  ito  sa  kanya,  at  nag-simula  nang  tumulo  ang  mga  luha  niya. Agad  na  tumabi  ang  kanyang  Ina  at  hinawakan  ni  Dave  ang  kanyang  kamay.
“Juri,  lumaban  ka  okay?  Kaya  mo  to  di  ba?”  saad  ni  Dave.
“D-dave..”  mahinang  sabi  ni  Juri.
“ Andito  lang  ako  sa  tabi  mo,  tandaan  mo  iyan  Juri.”  Kapagkuwan  ay  pumasok  na  ang  doctor  niya  sa  loob  ng  kwarto  at  ichi-nek  ang  vital  signs  niya.
Agad  siyang  inilipat  ng  kama  para  kuhanan  ng  mga  test. 
Hindi  naman  bumitaw  si  Dave  sa  kamay  niya  at  sumunod  kung  saan  man  dinala  ng  mga  doctor  si  Juri.




ISANG linggo  na  ang  nakalipas  nang  nagkamalay-tao  si  Juri,  medyo  maayos-ayos  na  rin  ang  lagay  niya  at  she  gained  energy  from  before.
Ngayon  na  rin  lalabas  ang  resulta  ng  mga  test  niya.  Sabi  ng  doctor,  dahil  daw  may  sakit  si  Juri  sa  utak  hindi  nila  matitiyak  ang  kaligtasan  nito.
“ Teka,  huwag  mong  ilipat  ang  channel,  nanonood  ba  ako  ng  Yuyu  Hakushu”  saad  ni  Juri.
“ ang  tanda-tanda  mo  na  nanonood  ka  pa  rin  ng  mga  animé.. tsk tsk tsk”  ani  naman  ni  Mila.
Napatawa  na  lang  sina  Dave  at  Allen.
Maya-maya  pa  ay  pumasok  ang  doctor  sa  loob  ng  kwarto,  at  may  dala-dala  itong  mga  papel.  Ibig-sabihin  yun  ang  mga  resulta  sa  kalagayan  ni  Juri.
“Dahil  sa  nangyaring  aksidente,  nabagok  ang  ulo  ni  Juri. And  to  our  surprise  natanggal  nito  ang  dating  sakit  sa  utak  ng  payente.”  Nagulat  ang  lahat  sa  mga  narinig.
“ibig-sabihin.. hindi  na  mawawala  ang  ala-ala  ng  anak  ko  tuwing  ika-limang  taon?”  tumango  ang  doctor.
Nakahinga  sila  agad  ng  maluwag.  It  was  a  miracle,  God  made  a  miracle.
Hinagkan  ni  Dave  si  Juri  at  napatulo  ang  mga  luha  nila,  ngayon  hindi  na  sila  mag-aalala  pa  kung  ano  pa  ang  maaring  mangyari  sa  kinabukasan.
“I’m  so  happy  for  you,  Juri”ani  ng  kanyang  Ina.
“Thanks  ma’.”



“BAKIT  tayo  nandito  sa  rooftop?”  mag-iisang  buwan  na  rin  simula  noong  makalabas  si  Juri  mula  sa  hospital,  nasa  itaas  sila  ng  bahay  ni  Dave  ng  mga  oras  na  yun. 
Nasa  pinaka-tok-tok  na  talaga  sila  ng  bahay,  at  doon  makikita  na  nila  ang  langit.
“ Wala  lang,  basta  mag-intay  lang  tayo  mga  five  minutes  pa.”  ani  ni  Dave.
“ bakit?  Ano  ba  ang  mangyayari?”  tanong  naman  ni  Juri.
“  just  wait..”  inakbayan  ni  Dave  si  Juri  at  tumanaw  sa  langit,  gabi  na  noon  kaya’t  maraming  bituin.
Napatingala  na  rin  si  Juri  kahit  na  siya  ay  nagtataka.
“ What  if  kung,  namatay  ako..”  kapagkuwan  ay  sabi  ni  Juri  na  nakatingala  pa  rin  sa  langit.
“ Hindi  ako  papayag.. because  you  are  the  only  one  I want,  the  one  I  love  and  the  one  that  holds  my  life  then  and  now”  Pagkatapos  iyon  sabihin  ni  Dave  ay  bigla  na  lang  nag  meteor  shower.
Nanlaki  ang  mga  mata  ni  Juri  sa  tuwa,  first  time  niyang  makakita  ng  ganoon  sa  tanang  buhay  niya.
“  Ito  ba  yung  sinasabi  mong  hintayin  ko?”  lumingon  siya  kay  Dave,  at  nakita  niyang  tumango  ito.
Tapos,  humarap  si  Dave  sa  kanya  at  may  dinukot  na  kung  ano  sa  bulsa  nito.  Iyon  pala  ay  iyong  key  chain  na  ibinigay  niya  dito  noong  nasa  high  school  pa  sila.
Nang  tingnan  niya  iyong  mabuti  may  iba  pang  nakasabit  dito. 
“Juri, simula  pa  noong  nagkakilala  tayo.  Hanggang  ngayon  na  ikaw  ay  nasa  piling  ko.  Ikaw  lang  ang  babaeng  mamahalin  ko,  noon,  bukas—“
“at  magpakailanman.”  Dugtong  ni  Juri  sa  pinutol  niyang  salita  ni  Dave.
“ Will  you—“
“yes!”  sabi  ulit  ni  Juri  sa  pinutol  niyang  salita  kay  Dave.
“naman!  Patapusin  mo  ako..”  parang  bata na  sabi  nito.
“  no  need,  because.  Kung  tatanungin  mo  na  papakasalan  kita  o  hindi.  My  answer  is  ‘yes’  and  nothing  else. Dave  Park,  I  am  yours  and  you  are  mine  forever,  ‘till  the  end  of time” 
Niyakap  nila  ang  isa’t  isa  at  pinuno  ng  halik  ang  sensasiyong  nagpapatunay  na  sila  ay  dapat  sa  isa’t  isa.
True  love  waits  ani  nga  nila,  even  if  time  goes  by  love  will  never  be  change. Even  time  will  pass  by  fate  will  always  find  a  way  to  make  two  hearts  become  one.





-Wakas-






_________________________________________________________________________


Salamat po sa pagbabasa netoh ^___________^


mabuti naman at napag tiyagaan niyo 'to at umabot kayo hanggang katapusan..


sana po patuloy niyo pong suportahan yung ibang stories ko.


MARAMING SALAMAT <3<3<3<3