Revenge.6

Revenge.6

Hannah’s POV


“I said put me down you piece of sh!t!!!! argggggggggghhhhhh!!!”

Masakit na ang tiyan ko dahil sa klase  nang pagkabuhat niya sa akin.


Andami namang position ang pwede niyang gawin para buhatin ako, pero bakit ganito?

“you better stay quiet, or I won’t let you down.” Sabi ni Kenneth






(A/N MIK’s brother is Kenneth, 25 years of age……… POGI)




“ibaba mo na kasi ako, para manahimik na ako, at maka-alis na dito!”

Binaba nga niya ako, pero sa dun sa upuan sa loob ng sasakyan niya.

“you better behave baby, if you don’t want something to happen… and I assure you. You won’t like it”

Kinabit niya sa akin ang seatbelt ko.

Being here… with you

Is something I don’t want.

Nanahimik nalang ako kahit na irritated na ako masyado.

I just keep looking outside with my eyebrows meeting each other.

“bad trip na bad trip ka ah! Ayaw mo ba akong makasama?”

I just rolled my eyes and form the letter ‘w’ with my fingers.

“Saan mo ba ako dadalhin ha? Kenneth?”

Imbes na sagutin ako, ginaya niya yung ginawa ko.

He also rolled his eyes and formed the letter ‘w’ with his fingers.

Feeling bagay sa kanya, hindi naman! >=(

“you better stop the car.” I said firmly.

Pero imbes na ihinto ang sasakyan, binilisan pa niya ang pagtakbo nito.

Akala ko nga babangga kami sa poste, pero buti nalang naiwasan niya ito agad.

“gusto mo ba akong patayin ha?!! Paalisin mo na kasi ako dito!” nag wild na ako sa kinauupuan ko.

Inunbuckle ko ang seat belt ko, tapos pilit na binubuksan ang pinto.

“ano ka ba? Kita mong nasa kalsada tayo, tapos gusto mong nang lumabas. Baka ikaw ang gusto pumatay sa sarili mo.”

“LET ME GO OUT!”

“I won’t!”

Bigla niyang niliko ang sasakyan, at dahil hindi na ako naka seat belt, naglanding ako sa paa niya.

“that is why seat belts are made… so we can be safe!”

Ginaya pa niya ang tono ni Dora.. psh!

“just let me go out”

*creeeeeeeeeeeeeaaaaaaaaakkkkkkkkk*

Muntikan na akong mamudmud sa salamin kasi bigla niyang tinapakan ang break.

“thank God! Naisipan mo narin na ihinto ang sasakyan.”

Bababa na sana ako sa sasakyan niya.

Pero nakalock pa siya, at yung main lang ang makakabukas nun.

“just open the door.”  I said facing him.

“who told you that you are going out?”

Lumabas siya, at binuksan naman niya ng pinto sa tapat ko.

“I told you, to behave yourself, but you didn’t. Now, you must suffer the consequences.”

Kung mayroon akong kinatatakutang tao, si Kenneth na yun.

Para hindi ‘daw’ ako makatakas, binuhat niya ako.

Unlike nung una na parang isang sako na binalibag, binuhat niya ako ngayon na parang isang prinsesa.

I just kept silent, and waited for his next move.

Dun ko lang na realize na nasa bahay pala niya kami.

Yes.

Alam ko na bahay niya ‘to, dahil ilang beses na akong naka punta dito.

Maraming ala-ala ang nangyari sa lugar na ito.

Because Kenneth is my ex-boyfriend.

He is the man that I once loved,


And still,



The one I love.