Saturday, December 01, 2012

Chapter 6

Chapter 6:


“ Aisheteru, Juri-chan.  Please,  be  my  girl” nag-sigawan  lahat  ng  mga  kaklase  nito,  siya  naman  naging  isang  statue.  Hindi  niya  maigalaw  ang  anumang  bahagi  ng  kanyang  katawan.  Bumilis  ang  pag-tibok  sa  puso  ni  Juri.  Gusto  niya  maging  panaginip  na  lang  ang  lahat. Tumayo  si  Daniel  at  hinawakan  ang  kamay  nito. Nakakatitig  sa  mga  mata  niya  si Daniel, parang  matutunaw  siya.
“ onegai [please]” masuyong  sabi  nito. Tumulo  ang  luha  ni  Juri, hindi  rin  niya  alam  kung  bakit  siya  umiiyak. “  I  will wait  for  your  answer”  biglang  sabi  nito.  Nag-sigawan  ulit  ang  mga  kaklase  nila.  Hinalikan  ni  Daniel  si  Juri  sa  pisngi  niya  na  naging  dahilan  ng  mas  matinding  hiyawan.


“ACHOO!”  humatsing  bigla  si  Dave.  Nasa  isa  siyang  sinehan  kasama  ang  mga  kabarkada  niya  at  isinama  nila  si  Tina.  Walang  hiya  talaga  ang  mga  kaibigan  niya,  noong  nasa  pool  pa  sila  nag-papakilala  ang  mga  ito  kay  Tina.  Tinuro  pa  nila  na  siya  ang  may  pakana  noon.  Friendly  naman  si  Tina  kaya  pumayag  siya  na  makipag-kilala  sa  mga  ito.  Siyempre  hindi  siya  nakaligtas,  pinakilala  rin  sila  sa  isa’t  isa.  Nung  nag-shake  hands  na  sila,  na-hiyawan  naman  ang  mga  kasama  niya.  Nakita  niyang  nag-blush  ng  kaunti  si  Tina.  Simula  noon,  naging-close  sila.
 Tina  de  los  Reyes  pala  ang  totoong  pangalan  nito, isa  siyang  working  student  at  HRM  ang  kinuha  nitong  course. Tatlo  silang  magkakapatid  at  si  Tina  ang  panganay,  kaya  siya  ang  bread  winner  sa  kanilang  pamilya. 
“ok  ka  lang  ba?”  tanong  ni  Tina,  magkatabi  lang  sila  ng  upuan  kaya  narinig  ni  Tina  ang  paghatsing  niya.
“oo, wala  ‘to. Baka  may  naka-alala  lang  sa  akin”  sininghot  ni  Dave  ang  kanyang  ilong  at  nag-patuloy  sa  panonood  ng  palabas.




After  3  years……

“EXCUSE  me  sir,  may  tumatawag  po  sa  line  2”  mahinang  sabi  ng  sekretarya  ni  Dave. 22  years  old  na  si  Dave, at  naging  isa  siyang  successful  business man.  Pinatuloy  ni  Dave  ang  negosyo  ng  kanyang  mga  magulang.  Gumadruate  siya  na  may  honors  at  kinikilala  na  siya  ngayon  sa  bansa  na  isa  sa  mga  ‘richest  man’. Wala  na  ang  mga  piercing  niya  sa  tenga, pero  medyo  bad  boy  pa  rin  ang  image  niya. Naka-formal  na  siya  ng  gupit  at  pati  damit. Naging  isa  siyang  engineer  si  Dave,  at nagustuhan  naman  niya  ang  kanyang  kalagayan  ngayon.Everything  has  changed.
“ yes, Miss.  Lazaro.  Ganun  ba?  ikaw  na  ang  bahala  pumili  ng  karapat  dapat  na  impleyado.  I trust  you.  Thank  you,  bye.”  Binaba  na  ni  Dave  ang  kanyang  telepono.  Mag-reretire  na  kasi  ang  kanyang  secretary,  na  si  Mrs.  Manguilamutan, kaya  kailangan  niya  ng  bago.  Yung  makakapag-tiwalaan,  responsible  at  siyempre  yung  matalino,  wala  siyang  paki-alam  kung  maganda  ito  o  hindi. Hindi  siya  gaya  ng  ibang  mga  amo  na  maganda  lang  ang  palaging  gusto. Well, ibahin  niyo  siya.
Nag-patuloy  na  sa  pagtatrabaho  si  Dave  nang  may  biglang  may  bumukas  sa  kanyang  pinto.
“ Babe…”  ani  ng  boses  ng  isang  babae. Tumayo  si  Dave  at  lumapit  sa  pinto.
“Tina? Di  ba  may  trabaho  ka?  Ba’t  nandito  ka?”  oo,  naging  sila  ni  Tina,  the  waitress  whom  Dave  met  at  the  resort.
“ day-off  ko  ngayon  kaya,  gusto  kitang  bisitahin.”  Ani  nito  at  ibinigay  kay  Dave  ang  dala  nitong  mga  cake.  Nag-mamanage  na  ngayon  si  Tina  sa  isang  restaurant  at  umayos  na  rin  ang  buhay  niya.  Nag-sikap  din  ito  sa  pag-aaral  para  matulungan  ang  kanyang  mga  magulang.
“ ‘wag  kang  mag-aalala  hindi  kita  didistorbohin..   dito  lang  ako  manonood  sa  ‘yo”  umupo  si  Tina  sa  isang  sofa  at  bumasa  ng  isang  magazine.
“  sure  ka  ba?  baka  ma-bore  ka?”  tanong  ni  Dave.
“ mas  mabuti  na  ‘to, kaysa  hindi  kita  makita.” Binasa  niya  ulit  ang  magazine,  bumalik  naman  si  Dave  sa  kanyang  trabaho  habang  kinakain  ang  handa  ni  Tina  na  mga  cake.
Sweet  si  Dave  pag-dating  kay  Tina,  pero  medyo  strikto  siya  kung  trabaho  na  ang  pinag-uusapan. Alam  na  rin  ni  Tina  ang  tungkol  kay  Juri,  naiintindihan  daw  siya  nito.  Sabi  pa  niya  na  we  live  in  the  present  not  in  the  past. Halos  2 years  na  rin  sila,  1  year and  7  months  to  be  exact. Ang  mga  kaibigan  naman  ni  Dave  naging  mga  seryoso  na  rin  ng  kaunti  dahil  sa  mga  trabaho  nila. PEOPLE  CHANGE  talaga  ika  nga  nila.
Biglang  nagpa-music  si  Tina  sa  kanyang  cellphone,  Wait  for  you  by  Elliott  Yamin  yung  music.  Naalala  na  naman  ni  Dave  si  Juri. Pero  hanggang  doon  na  lang  yun,  sa  alaala  na  lang  ang  lahat.


“ DANIEL!  Look  at  this.  HYAKKU! [faster!]”  sigaw  ni  Juri  kay  Daniel, nakabalik  na  sila  ng  Pilipinas  last  month, nakatapos  na  rin  sila  ng  pag-aaral. Naka-tapos  na  sila  ng  pag-aaral  kaya  ngayon,  humahanap  na  sila  ng  trabaho. One  year  na  rin  silang  mag-on,  naging  sila  dahil  sa  isang  pangyayari.
May  trabaho  na  si  Daniel, vice-president  siya  ngayon  sa  kompanya  na  pag-aari  ng  kanyang  pamilya.  Siyempre  ang  presidente  ay  ang  kanyang  ama. Si  Juri  na  lang  ang  walang  trabaho  sa  kanilang  dalawa,  sabi  naman  ng  mama ni  Juri  sa  kanya,  hindi  pa  raw  niya  ibibigay  ang  kompanya  na  pag-ari  nito  habang  hindi  pa  raw  napapatunayan  ni  Juri  ang  kanyang  sarili.
“nani? [what?]”  sabi  ni  Daniel.  Nakakita  si  Juri  ng  isang  vacant  na  job  sa  isang  kompanya,  Development  on  A  Visious  Environment  ang  pangalan  ng  company.
“ Daniel-kun  I  want  to  try  this  job.  Pwede  naman  sa  nakuha  kong  course  ang  trabahong  ito  di  ‘ba?” nag-pacute  si  Juri  kay  Daniel. Inihilamos  naman  ni  Daniel  ang  kanyang  kamay  sa  mukha  nito, napangiti  na  lang  siya  sa  reaksyon  nito.
“ if  that’s  what  you  want. Then  why  don’t  you  apply?”
“sige, susubukan  ko.  Pray  for  me.”  Pumasok  si  Juri  sa  kompanya  at  hinanap  kung  saan  mag-aapply.  Nakita  naman  niya  yun  at  ibinigay  ang  kanyang  mga  kinakailengan  o  requirements  sa  kanila. Nakadaan  na  rin  si  Juri  sa  interview,  maghihintay  na  lang  siya  sa  resulta. May  second  interview  pa  kasi  siya  na  dadaraanan,  kaya  ninenerbyos  siya. Sana  makuha  naman  siya  ika 5th  try  na  niya  kasi  sa  pag-aaply  ng  trabaho.



Nagpapahinga  si  Juri  ng  tumawag  si  Mila.
“hey, what’s  up?” ani  ni  Juri
“uuyyy,  labas  naman  tayo.  Miss  na  kita  eh.”
“anong  miss?  Baka  sabihin  mo  nag-away  lang  kayo  nag boyfriend  mo.  Yung  si…  sino  ng  ulit  yun?”
“ Si Kevin.”
“  oo  yun  nga.”
“ pano  mo  nalaman?”
“siyempre  ako  pa?  expert  kaya  ako  pagdating  sa’yo. I guess…  we’re  bestfriends  right?”
“oo  na, tama  ka  na.  so  please  let’s  meet.”
“just  come  to  my  house  I’ll  cook  for  you”
“yippie!” ibinaba  ni  ni  Juri  ang  kanyang  cellphone,  at  nag-tungo  sa  kusina.Nagluto  siya  ng  pasta  at  sushi.  Namimi-miss na  kasi  niya  ang  Japan  kaya  nag-luto  siya  nito. Halos  mga  30-minutes  din  siyang  nagluluto  at  naghanda  ng  dumating  si  Mila.
“ Juri-chan  tadaima![I’m  here!]”  medyo  marunong  din  ng  kaunting  Japanese  si  Mila,  tinuruan  kasi  siya  ni  Juri.
Tumungo  si  Mila  sa  kusina  at  nakita  niya  si  Juri.
“so, what  happened?”  ani  ni  Juri,  nakalagay  ang  isang  kamay  sa  pisngi  niya  at  nakaupo  ito  sa  may  kitchen  table.
“ayaw  ko  na  talaga  kay  Kevin…” umupo  si  Mila  sa  harapan  niya  at  nag-simulang  papakin  ang  pagkain  sa  harapan  nila.
“palagi  na  lang  niya  ako  pinagbibintangan  na  may  ginagawang  masama.”
“ edi  makipag-break  ka? Is  that  a  problem  or  an  answer?” advise  ni  Juri.
“ ayoko. Kung  iiwanan  ko  siya  may  mangungulit  na  iba.”
“ ganun  naman  pala. So  what’s  the  problem  about  that?”
“ ayoko  ko  rin  sa  lalaking  yun.”
“yung  mangungulit  sa’yo  pag  nakipag-hiwalay  ka  kay  Kevin?”
“uh  huh! Tumpak!”
“ engot  ka  talaga..”  biglang  may  tumawag  sa  cellphone  ni  Juri. Number  lang  iyon  kaya  sinagot  niya.
“hello.  Opo  ako  po  to…  talaga  po?  Salamat  po”  ibinaba  na  ni  Juri  ang  kanyang  cellphone  at  ngumiti  kay  Mila.
“ what  happened?”
“Mila!  I’ve  passed  the  first   test! Papupuntahin  nila  ako  sa  company  nila  bukas  para  sa  final  interview!”  galak  na  sabi  niya  kay  Mila.
“that’s  great!”  hinug  nila  ang  isa’t  isa  at  nag  talunan  sa  tuwa. 



“ HI!,  Dave!”  bati  ng  Ina  ni  Dave  sa  kanya. “how  are  you?”  hinug  niya  si  Dave.
“mom,  as  usual  I’m  busy. Kailangan  ko  pang  makahanap  ng  bago  kong  secretary.”  Sagot  ni  Dave.
“ gusto  mo  tulungan  kita  na  pumili.”
“’wag  na  baka  ma  hassle  ka  pa.  nandun  naman  ang   tao  ko  eh  para  humanap  ng  karapat-dapat  na  secretary.”
“ ok, I’ll  just  look  at  them.” Bumuntong  hininga  si  Dave. “ok, fine.” 



NANGANGATOG  ang  mga  tuhod  ni  Juri  sa  waiting  area.  Naka  formal  dress  siya  at  may  hawak-hawak  na  folder,  naka  black  stilleto’s  din  siya  at  meron  rin  siyang  dalang  shoulder  bag.  Naka-lugay  lang  ang  kanyang  buhok  at  naka-light  make-up.
Mula  sa   isang  pinto  may  lumabas  na  dalawang  babae,  ang  isa  halatang  mataas  ang  estado  sa  kompanya  kasi  pina-una  siya  nung  isang  babae  at  nag-bow  pa  sa  kanya.  Nasa  mid-40’s  yung  babae  at  edukada  ang  dating. Numbulabog  naman  ang  puso  ni  Juri.  Sobra  pa  ang  nerbyos  niya  ngayon  kaysa  kanina.
Lumakad  ang  mid-40’s  na  babae  at  sumunod  naman  yung  isa  sa  kanya.  Huminto  sa  may  side  na  mga  upuan  ang  babae  at  tumingin  sa  kanila.
“ma’am,  here  are  the  applicants.”  Tinuro  ng  babae  ang  mga  applicants.
“  applicants,  this  is  Mrs.  Park  the  mother  of  the  owner  of  this  company” 
Lumakad  sa  harap  nila  si  Mrs.  Park  at  tiningnan  ng  isa-isa  ang  mga  applikante.
“ito  pala  ang  mga  applikante”  ani  nito  at  tumango-tango. Pagkatapos  ng  ilang  saglit,  bumalik  na  ito  sa  pintong  pinagmulan  niya  at  binigyan  ng  go  sign  ang  babaeng  nakasunod  sa  kanya.  Ibig  sabihin  magsisimula  na  ang  final  interview.
“this  is  it!  Gambarro! [good  luck  sa  akin]” ani  ni  Juri  sa  sarili.  Ipinalabas  niya  ang  isang  napakalalim  na  hininga.  At  nagsimula  na  yung  interview.  Ika  pang  tatlo  siya  so  may  time  pa  siya  na  mag-prepare.  Lahat  na  dasal  na  alam  niya  ay  dinasal  na  niya,  may  mga  personal  prayer  pa  siya.  She  was  sweating  at  halos   mapuno  na  ang  kanyang  panyo.
At  last  it  was  her  turn.  Tumayo  si  Juri  at  pumunta  na  sa  interview  room. Pagpasok  niya  nakita niya  si  ‘MRS.  PARK’ naka-upo  ito  sa  gilid  at  nasa  may  table  naman  yung  isang  babae. Umupo  si  Juri  sa  harapan  nito  at  nag-simula  na  nag  interview.
Nung  una  medyo  nininerbyos  pa  si  Juri  pero  nakuha  na  rin  niya  ang  kanyang  confidence  at  maayos  na  siyang  nakasagot  sa  mga  tanong.

KINABUKASAN  nagluluto  si  Juri  ng  breakfast  niya  ng  may  tumawag  sa  cellphone  niya.
“hello,  ikaw  ba  si  Juri  Ikeyamada?”  ani  ng  babae  sa  telepono.
“opo. Ako  po  yun”  sagot  ni  Juri.
“ kasi  tungkol  dun  sa  interview..”  tumalon  ang  puso  ni  Juri.  Hindi  mapakali  ang  kanyang  internal  organs  nang  marinig  ang  tungkol  sa  interview.
“ natanggap  ka  at  kailangan  mo  nang  mag-simula  bukas” natulala  si  Juri  at  binaba  na  nang  babae  ang  kanyang  linya.  After  5-seconds,  na-recover  na  ni  Juri  ang kanyang  utak.
“YES!”  sigaw  niya.


Pumasok  na  si  Juri  sa  company.  Magtatrabaho  siya  bilang  secretary  at  magtatrabaho  siya  sa  D.A.V.E o  Development on A Visious  Environment. Lumakad  siya  papaunta  sa  staff  room  at  doon  nagtanong-tanong. May  lumapit  na  isang  babae  sa  kanya.
“ikaw  ba  si  Ikeyamada  Juri?”  tanong  nito?
“opo.”
“ ako  pala  si  Mrs.  Manguilamutan,  at  ikaw  ang  papalit  sa  akin  bilang  secretary  ni  Mr.  Dave  Park” nag-shake  hands  sila  at  inihatid  na  ni  Mrs.  Manguilamutan  si  Juri.
Nasa  harap  na  sila  ng  isang  pintuan,  medyo  magara  tingnan  iyon  at  naiiba  talaga  ang  pintuan  na iyon  sa  lahat  ng  pintuan  sa  kompanya.
Kumatok  si  Mrs.  Manguilamutan.
“sir,  nandito  na  po  ang  bagong  secretary  niyo.”  Ani  nito  sa  pinto.
Lumabas  na  nakayuko  si  Dave.
“good  morning  po”  bati  ni  Juri. Unti-unting  nagtaas  ng  ulo  si  Dave, nanlaki  ang  mga  mata  niya  sa  nakita.
“sir,  si  Miss  Ikeyamada  Juri  po.  Juri  si  Mr.  Dave  Park”  pikalala  ni  Mrs.  Manguilamutan  sa  kanilang  dalawa. Nag-smile  lang  si  Juri  habang  si  Dave  naman  ay  nakatulala  lang  ng  tingin  sa  kanya.
“maiwan  ko  na  po  kayo  sir”  iniwan  ni  Mrs.  Manguilamutan  ang  dalawa.
“J-juri?” ani  ni  Dave.
“po?” ani  ni  Juri.
“k-kailan  ka  pa  bumalik   galing  Japan?”  nangangatog  na  tanong  ni  Dave.
“ pa’no  nyo  po  nalaman  na  pumunta  ako  sa  Japan?  Magkakilala  po  ba  tayo?”  inosenteng  tanong  ni  Juri. Nabigla  si  Dave  sa  sinabi  ni  Juri. Nakalimutan  na  ba  siya  nito?  Nasaktan  ba  siya  ng  ganoon  ka  tindi  at  binura  na  siya  sa  isipan  niya?
“a-ko  to  si  Dave.  Yung  sa  St. Anthony  Academy” seryosong  sabi  ni  Dave.
“ aahhh,  magka-klase  po  ba  tayo  dati?”
“hindi, school mate  mo  ako.”
“pasensya  na  po  kayo  sir  ha, kung  hindi  ko  kayo  matandaan.  Halos  wala  kasi  ako  matandaan  noong  highschool  life  ko… sige  po,  magtatrabaho  na  po  ako” nag-smile  si  Juri  at  ito  ay  umalis.



TULALA  pa  rin  si  Dave  sa  mga  pangyayari.  Nakupo  siya  habang  naka-ipit  sa  bibig  niya  ang  ballpen.
galit  ba  talaga  siya  sa  akin  kaya  niya  ako  kinalimutan? Schoolmate?  Yun  lang  ang  tingin  niya  sa  akin ?  sa  lahat  ng  nangyari  sa  amin,  binura  lang  niya  sa  isipan  niya. Bakit  Juri? Bakit?”  ani  ni  Dave  sa  kanyang  isip.
“Dave..” nagising  si  Dave  mula  sa  kanyang  pag-iisip.
“Tina.. ba’t  nandito  ka?” tanong  ni  Dave.
“ balita  ko  kasi  may  bago  ka  nang  secretary. Hindi  ko  pa  siya  nakikita  nag-cr  yata  nung  pag-pasok  ko.”
“ ba’t  naman  gusto  mo  siyang  makita?”
“wala  lang,  baka  ipagpalit  mo  siya  sa  akin  eh.”  Nag-smile  si  Tina  at  hinug  si  Dave.
“tara  it’s  almost  lunch, let’s  go  out.” Yaya  ni  Dave.
“ ok”  excited  naman  na  sagot  ni  Tina.



“Mila?  May  kakilala  ka  ba  na  Dave  Park?  Schoolmate  daw  natin  siya  eh.”  Ani  ni  Juri  sa  cellphone  niya.
“ D-dave? Oo, schoolmate  natin  siya.  Heart  throb  yun  sa  school  natin  eh, tapos  medyo  close  siya  sa  atin.  Hindi  mo  ba  naalala?”
“hindi  eh. Yung  memory  ko  nung  highschool,  hindi  ko  talaga  maalala.”
“it’s  ok.  I  understand.” Ibinaba  na  ni  Mila  ang  linya  at umalis  na  si  Juri  sa  CR.  It’s  almost  lunch, kaya  kumuha  muna  siya  ng  kape.  Hindi  pa  naman  siya  kasi  masyadong  gutom  kaya  mag-kakape  muna  siya. She  was  going  towards  her  table  nang  may  isang  babae  na  biglang  sumulpot  sa  kanyang  harapan.
Natapunan  ni  Juri  ng  MAINIT  na  kape  yung  babae.
“OMG!” ani  nung  babae. Nagulat  naman  si  Juri, bago  pa  lang  siya  sa  kompanya  pero  may  nagawa  na  siyang  kasalanan.
“naku!  Sorry  po!  Hindi  ko  po  sinasadya.” kinuha  ni   Juri  ang  isang  napkin  at  pinahid  yun  sa  damit  ng  babae.
“ my  gosh!  Sobrang  init.  Ouch.”
“  sorry  po  talaga,  di  ko  po  sinasadya.. patawad  po”  ani  ni  Juri
“ hindi  ka  kasi  sa  dinadanan  mo.. ayan  tuloy.” Ani  ng  babae. Lumabas  naman  si  Dave  mula  sa  pinto.
“ what  happened?”  ani  ni  Dave.
“  sir  hindi  ko  po  sinasadya.  Sorry  po  talaga.”nagmamaka-awa  na  sambit  ni  Juri.
“ Dave,  look  what  she  has  done  to  me.”  Ipinakita  ni  Tina  kay  Dave  ang  kanyang  damit.
“it’s  ok,  I’ll  just  buy  you  a  new  dress.”
“ sorry  po  talaga  sir, mali  ko  po  yun. Alam  ko” ani  ni  Juri.
“ siya  ba  ang  bago  mong  secretary?”  tanong  ni  Tina.
“ oo  siya.” 
“ what’s  your  name?” ani  ni  Tina  kay  Juri.
“ Juri  po, Ikeyamada  Juri.”
“ Your  name  sounds  familiar. well, it  doesn’t  matter.  I’m  Tina  pala,  Your  boss’  girlfriend” ikinabit  ni  Tina  ang  kanyang  kamay  sa  arms  ni  Dave.
“ nice  to  meet  you  po.  Sorry  po  talaga,  hindi  ko  po  sinasadya.”nag-bow  si  Juri.
“ it’s  ok  Juri,  I’ll  just  buy  her  a  new  dress.”  Ani  ni  Dave, hinawakan  ni  Dave  ang  kamay  ni  Tina  at  umalis  na  sila.
Nakaramdam  ng  kaunting  kirot  si  Juri  sa  kanyang  puso. Hinawakan  niya  ang  kanyang  dibdib “anong  nangyayari  sa  akin? Why  is  it  that  I  am  so  hurt  while  they  where  showing  their  sweetness  in  front  of  me?” ani  ni  Juri sa  kanyang  isip.
“ Dave  Park..  it’s  like  you  have  done  something  big  in  my  life  but  I  don’t  know  it..”  bulong  ni  Juri. Napabuntong-hininga  nalang  si  Juri  at  nilinis  ang  kape  na  nagkalat.
 


“what  do  you  want?”  tanong  ni  Dave  kay  Tina.  Tapos  na  sila  makapamili  ng  dress  kaya  nandito  na  sila  sa  restaurant  at  namimili  ng  pagkain.
“  yung  pasta  at  burger.”
“ok”  sagot  ni  Dave.
“Yung  Juri  na  yun,  saan  ko  ba  narinig  yung  pangalan  niya?”
“ huwag  mo  na  lang  pansinin  yun.”  Gi-nrab  ni  Dave  ang  kamay  ni  Tina  at  kumain  na  sila.
Pagkatapos  nilang  kumain,  bumalik  na  si  Dave  sa  office  at  si  Tina  naman  bumalik  na  rin  sa  trabaho  niya.
Buong  maghapon  parang  wala  sa  kanyang  sarili  si  Dave. Hindi  siya  mapakali  na  nandiyan  lang  si  Juri  sa  tabi  niya.  It’s  been  almost  or  more  than  five  years  simula  nung  nag-hiwalay  sila.  His  heart  was  unstable. There  are  also  butterlies  in  his  stomach. Hindi  na  niya  alam  ang  gagawin  at  hindi  na  niya  alam  kung  ano  ang  sagot  sa  mga  tanong  na  nasa  isip  niya. Kagaya  nang  kung  bakit  kinalimutan  na  siya  nito?  Galit  ba  talaga  ito?  At  marami  pa.  he  want  to  answer  it  all. 
It’s  almost  10  pm.  Kailangan  nang  umuwi  ng  mga  trabahante.  Uuwi  na  rin  si  Dave.  Pumunta  na  siya  sa  parking  lot  kung   saan  naka-parking  ang  sasakyan  niya.  Hindi  pa  man  siya  nakakasakay  sa  kanyang  sasakyan  ay  nakita  niya  si  Daniel. Yung  Daniel  na  naka-away  ni  Juri  sa  bar  at  naging  kaklase  niya. Nilapitan  niya  ito, total  hindi  pa  man  dumarating  si  Juri.
“ Daniel?” ani  ni  Dave.  Napatingin  lang  si  Daniel  sa  kanya.
“ anong  nangyari?” tanong  ni  Dave. Nag-chuckle  lang  si  Daniel.
“ naiintindihan  ko  ang  ibig  mong  sabihin… hindi  ka  na  maalala  ni  Juri.  Kahit  kailan  hinding-hindi  ka  na  babalik  sa  isip  niya.”  Isang  matalim  na  tingin  ang  ibinigay  sa  kanya  ni  Daniel.
“why?”  tanong  ni  Dave.  Pero  bago  pa  man  masagot  yun  ni  Daniel  ay  dumating  na  si  Juri.
“  Daniel!”  ani  ni  Juri.  Nakita  ni  Juri  sa  Dave  kaya  nag-bow  ito  sa  harapan  ni  Dave.
“ good  evening  po  sir.” Bati  ni  Juri. Si  Daniel  naman  nag-labas  ng  isang  evil  smile.
“ good  evening  din.”  Sagot  ni  Dave. Tiningnan  niya  si  Daniel  na  nagbibigay  pa  rin  ng  evil  smile.
“ magkakilala  na  po  ba kayo  ni  Daniel?”  tanong  ni  Juri.
Hindi  umimik  si  Dave,  pinatuloy  lang  niya  nag  pagtitig  sa  dalawa.  Lumakad  si  Daniel  palapit  kay  Juri  at  hinalikan  ito  sa  pisngi.  Hinawakan  din  nito  ang  kamay  ni  Juri. 
Parang  sasabog  si  Dave,  nagagalit  siya  sa  ginawa  ni  Daniel,  pero  hindi  dapat.  He  have  Tina  by  her  side  now,  Juri  forgot  all  about  him.  Kaya…  pero…  hindi  pa  rin  alam  ni  Dave  ang  gagawin  at  hindi    niya  alam  kung  ano  ang  dapat  niyang  maramdaman  sa  oras  na  iyon.
“siyanga  po  pala.. si  Daniel…   boyfriend  ko  po.”  Sabi  ni  Juri. 
Parang  lumuwa  na  ang  mga  mata  ni  Dave  ng  marinig  iyon.
“sige  po  mauuna  na  po  kami.”  Lumakad  na  sila  Juri  at  Daniel  papuntang  sasakyan  at  umalis  na sila.
Nakatitig  pa  rin  si  Dave  sa  kawalan  at  hindi  makapaniwal  sa  mga  pangyayari.
“Juri,  why?”  yun  na  lang  ang  mga  nasabi  ni  Dave. 

No comments:

Post a Comment