Chapter 5:
UMIIYAK si Juri sa kanyang kwarto habang ine-empake ang mga gamit niya. Iniisip rin niya kung ano ang ibig-sabihin ng kanyang ina. She’s sick, at masasaktan niya daw si Dave sa sakit na ‘to. Juri was feeling down.
Nakita niya ang feather na keychain na binili niya sa mall. Never stop believing, huwag mawalan ng pag-asa. Siya ang nag-sabi nun kay Dave pero parang siya ngayon ang mawawalan ng pag-asa.Juri started crying again. Hindi na niya makikita si Dave, will she be able to move on? Can Dave move on? Will their fate cross again? Ang dami niyang tanong mas madami pa kaysa noon.
Kumatok mula sa pinto ang kanyang mama, pinag-buksan niya iyon.
“ bago pa tayo maka-alis bukas, dadaan muna tayo sa school niyo, para ma-drop out ka sa school niyo.” Lumakad ang kanyang ina at kinuha ang kanyang glasses at braces. Itinapon niya iyon sa basurahan “you won’t be needing this anymore. Ngayon iiba na rin ang tingin ng mga tao sa’yo, they will eat their words for calling you a nerd” pagkatapos nun umalis na ang kanyang ina.
“ sana bukas hindi ko makita si Dave, para hindi na ako umiyak pa.”
KINABUKASAN pumunta na sila Juri at kanyang Ina sa school. Naka-civilian si Juri at wala na ang mga glasses at braces niya.
“ di ba siya yung nasa bulletin”
“oo, yung babae na pinalit niya kay Juri”
“ang ganda niya talaga sa personal”
“kaya naman pala pinag-palit siya kay Juri eh”
“tama, utot lang si Juri sa girl na yan”
“Bakit sila nandito?”
Narinig ni Juri ang bulung-bulongan ng mga tao. Umiling-iling siya. Kung alam lang nila kung sino siya. Nakita niya rin sina Erica, Nicka at Aireen, namangha rin sila sa kanya. Parang ngayon lang sila nakakita ng kapwa nila tao.
Pumasok na si Juri at ang kanyang Ina sa principal’s office. Ipina-alam na nila rito na magd-drop out siya sa school, pati ang principal nagulat sa itsura niya.
Pumunta si Juri sa kanyang classroom, may mga tao rin na sumilip sa kanya mula sa labas.
“Hi classmates” bati niya sa mga ito.
“ sino siya”
“classmate daw” bulong ng mga ito.
“ Hindi niyo ba ako kilala?” tumingin si Juri kay Mila, nanahimik lang ito pero alam niya na alam nito kung ano lahat ng nangyayari. Mila was the first person to know that she will be going to Japan. Kaya hindi na nagulat ito sa pag-dating niya at kung bakit hindi na geeky look ang ipinakita niya sa campus.
“ si Ikeyamada Juri, classmates ako ‘to”nagulat ang lahat, pati mga tao sa labas rinig na rinig ang reaksyon nila. Naghiyawan ang mga ito.
“aalis na ako, pupunta na rin ako sa Japan. At gusto ko lang i-clear, hindi ako tino-two time ni Dave kaya. Sayonara minna.” Nag-bow siya at umalis na sa kanilang room. Lumakad siya at kasunod niya ang kanyang Ina.
“Juri!” sigaw ng isang boses. Alam ni Juri kung kanino galing yun, kay Dave. Hindi niya ito pinansin. Pero kinalabit siya nito.
“maiwan ko muna kayo” sabi ng kanyang ina. Umalis ito at silang dalawa na lang ang naiwan.
Pumunta sila sa lake ng school, nag-ring na yung bell. Dapat papasok na si Dave pero pinili nito na i-skip yun.
“Ano bang naisip mo? Ba’t mo to ginawa?” galit na tanong ni Dave
“wala ka na dun! Ayoko ko na, wala na akong maisip para pagtakpan yung secret ko!!” sigaw niya rito.
“ iiwanan mo ako” bumabasa ang mga mata ni Dave. Bumuntong hininga si Juri, iniipon niya ang lahat ng lakas niya.
“oo iiwanan kita” namamasa na rin ang kanyang mga mata, si Dave naman lumuha na.
“mahal natin ang isa’t isa. Ba’t mo ako iiwan, kaya natin to. Maayos natin ang gusot na to.” Hinawakan ni Dave ang kamay ni Juri.
“ nagkakamali ka hindi natin mahal ang isa’t isa”
“ mahal kita Juri alam mo yun.”
“ bakit? Ako? Sinabi ko ba na mahal din kita? Ni minsan wala akong binanggit na ganun. Kaya don’t get the wrong idea.” ‘kung alam mo lang kung gaano kita kamahal, Dave. I’m so sorry’
“actually, I’m just playing with you, ikaw kasi nakaka-alam ng secreto ko. Kaya ginawa ko lahat para itago mo ‘to pero….. wala… wala rin pala, malalaman rin pala nila. Dahil rin yun sa’yo, if I haven’t gone out with you wala pa sana nakaka-alam ng secreto ko ngayon.” Tumulo ang mga luha ni Juri. Ayaw niyang sabihin ang mga ito. Pinunasan niya ang kanyang mga luha, at umalis sa harapan ni Dave. Hindi na niya ito nilingon, she don’t want to suffer for bidding goodbye, goodbye to the one she loved.
Papalapit na sana si Juri sa kanilang sasakyan ng makita niyang kausap ng kanyang Ina si Daniel. Nagtataka siya. Bakit si Daniel ang kasama ng mama niya.
“okasan!” tawag niya sa kanyang ina.
“nani kore?[what is this?]” tuluyan na siyang nakalapit sa kanila.
“ Juri, ang papa niya ang bumili ng bar natin, at kanegosyo ko sa Japan.” Sabi ng kanyang Ina.
“ what?!” nilingon niya si Daniel at binigyan niya ito ng matalim na tingin. Si Daniel pala ang may pakana ng lahat ng ito.
“ I’ll be courting you to Japan” ngumisi lang ito sa kabila ng tingin sa kanya ni Juri. Binuksan ni Daniel ang pintuan ng sasakyan at sumakay ng una ang kanyang Ina. Bago pa man makapasok si Juri inirapan niya si Daniel at sumakay na sasakyan. Si Daniel naman ay sumakay sa front seat.
Heto na, aalis na talaga si Juri, iiwanan na niya ang Pilipinas, ang mga kaibigan niya at ang minamahal niya. Di niya lubos maisip na mangyayari ang bagay na ito, napakahirap tanggapin ng lahat. Napakahirap.
“ANO ba kasi yung ginawa kong SOBRANG malaking kasalanan sa’yo? Hah? Bakit mo ba ito ginagawa sa amin ‘to.” Singhal ni Juri kay Daniel. Hindi ito umimik, silang dalawa ang magkatabi sa eroplano at ang mama naman niya ay nasa ibang upuan at malayo rin ito sa kanila. “ano ba! Sagutin mo naman ako.! Daniel!” lumakas ang kanyang boses, nagtinginan ang lahat ng tao sa kanya. Napa-sandal nalang siya sa kanyang upuan at ini-cross ang kanyang mga kamay, nag-pout din si Juri.
“To protect you” maya-maya sabi ni Daniel.
“protect me from what?”
“you’ll soon know” Pagkatapos nun, inilagay ni Daniel ang mga headset sa kanyang mga tenga at ipinikit ang kanyang mga mata.
Ilang linggo na rin ang nakalipas ng simula ng makarating sila Juri at ang kanyang Ina sa Japan. Kapit-bahay niya si Daniel, dahil anak daw ito ng partner ng kanyang Ina sa negosyo kaya dapat magkalapit rin daw sila.Hindi niya maintindihan ang lahat, para maprotektahan daw siya at ang mga taong naka-paligid sa kanya ay kailangan nito malayo mula sa mga ito.
LASING na naman si Dave, nakipag-suntukan naman siya kaya ngayon may pasa siya sa kanyang mukha. Ilang araw na rin siyang ganito, pati mama niya nagtataka na rin sa kanya. Sabi nito, noon ang ayos-ayos daw nito pero ngayon parang wala ng bukas kung maka-inom ng alak si Dave.
“Dave, gumising ka na. Doon ka na matulog sa kama mo ‘wag rito.” Ani ng kanyang Ina. Hindi natinag si Dave mula sa pagkakatulog, umiling-iling ang kanyang Ina at iniwanan siya nito.
Kapag natutulog si Dave, napapaniginipan niya si Juri. Ayaw na niyang gumising sa katotohanan. Pagka-kuwan ay bumangon si Dave, nag-shower ito at nag-bihis. Alas 10 na ng gabi, umalis siya sa bahay niya.Pumunta ulit siya sa bar, iinom na naman siya. Nakita siya ni Allen kaya nilapitan siya nito.
“pare, ano bang nangyari sa’yo?” kinalabit niya Dave, tumingin lang ito sa kanya. Umupo si Allen sa tabi niya, nag-order din ito ng inumin.
“ akalain mo, maganda pala talaga si Juri, tinatago lang pala niya ang kagandahan niya. Pero para saan? Para masolo mo? Wise ka brad ha.” Tinapik ni Allen ang balikat ni Dave. Tahimik pa rin ito na umiinom. “ pare, move on na. Marami pa diyan, kung akala mo siya lang ang nagpapatibok ng puso mo, edi humanap ka ng ibang dahilan para tumibok yan.” Ininom na ni Allen ang kanyang inumin. “ Kung ayaw mo naman sumuko, edi puntahan mo. Linawin mo ang lahat. Ang lahat-lahat. Period!” pagkatapos niya sabihin yun, umalis na si Allen sa tabi niya at nakipag-party party sa mga tao sa bar.
Napagtanto ni Dave na tama si Allen, ‘NEVER STOP BELIEVING’ yun ang sinabi ni Juri sa kanya. Kaya hindi siya mawawalan ng pag-asa ng ganun-ganun lang. Umuwi siya sa bahay ng kanyang Ina. Doon na siya naninirahan simula nung umalis si Juri.
“Ma!!” tawag niya sa kanyang Ina. “UMMA!” sigaw niya rito. Nagmamadali namang pumunta ang kanyang ina papalapit sa kanya.
“bakit?! Lasing ka na naman ba?” ungkat ng kanyang ina kay Dave.
“Umma, I want to go to Japan.” Hawak-hawak ni Dave ang mga balikat ng kanyang ina habang malalim a tumitingin dito.
NAGULAT si Juri ng makita si Dave sa kanyang harapan, it was like a dream. Hindi siya makapaniwala na sinundan pala siya nito. She was happy but it wasn’t right. Kagaya ng sabi ng kanyang mama at ni Daniel, masasaktan lang niya ito. Hindi man niya alam ang tunay na dahilan ay nararamdaman din niya na dapat siya lumayo mula rito.
Tumalikod siya mula kay Dave at nag-simulang maglakad. Kinalabit naman siya nito, at mahigpit na hinawakan.
“Juri, mag-usap tayo. Hajusaeyo [please]” ani ni Dave dito.
“Hanase! Hanase! [let go! Let go!” sigaw ni Juri. Ayaw ni Dave na bitiwan siya kaya sinipa ni Juri yung mga paa ni Dave. Nabitiwan naman siya nito, at nag-simula na siyang tumakbo. Alam ni Juri na hahabulin siya nito kaya nag-tago siya. May alam siyang lugar na pwedeng pag-taguan at doon siya pumunta. Doon siya nanatili hanggang sa hindi na niya nakita si Dave.
Hinahanap ni Dave si Juri,tumutulo na ang mga luha ni Dave pero ayaw talaga nitong magpakita sa kanya. Hindi dapat siya susuko pero napagtanto niya na hindi magpapakita ang taong ayaw magpakita. Sinubukan na niya ang lahat pero si Juri lang ang ayaw. Susuko na siya. But his love will never fade away. He is hoping that it will not.Pinunasan niya ang kanyang luha at umalis na.
ILANG months na rin ang nakaraan ng muling magkita sila Juri at Dave. Dave tried his best at school para kahit papano ay ma-ease man lang ang sakit na nararamdaman niya. Nagtagumpay naman siya sa school niya actually siya ang pumalit sa pwesto ni Juri, nagging second honor na rin siya sa batch nila. May kuro-kuro din na maging first honor siya sa taon na iyon. Masaya si Dave pero, meron pa ring kulang.
2 weeks na lang at graduation na nila. Siyempre nagpa-party party na silang magkakabarkada. Pumunta sila sa isang resort, para naman daw maiba. Palagi nalang kasi sila sa bar at mag-iinuman. Dito maraming mga ‘chicks’ at kitang-kita pa raw ang mga body figures nila. What do you expect, mga lalaki sila. Boys will be boys ika-nga.
Si Allen at ang mga kabarkada nila ay nakikipag-flirt sa mga babaeng nasa pool. Habang si Dave naman ay mag-isa sa cottage nila. Nilapitan siya ng isang babae.
“Excuse me sir, meron pa po ba kayong gustong i-order sa amin.” Isang babaeng waitress ang lumapit sa kanya.
“ waitress ka ba?” tanong ni Dave.
“opo, promo po kasi namin ngayon. Pwede po um-order ang mga costumers namin hanggang 20 dishes sa price po lamang na 3,500 pesos.” Ngumiti ng mayumi ang waitress.
“waitress, kaparehas siya ng trabaho ni Juri”
“ah! O sige. Oorder pa kami, pero mamaya na lang. Mukhang busy pa kasi sila.” Sagot niya sa waitress. Aalis na sana ito para mag-serve sa ibang cottage “Miss. Wait!” napalingon ang babae. “anong pangalan mo?” biglaang tanong niya rito.
“ Tina po” Umalis na ito ng tuluyan, habang si Dave naman ay naka-tingin sa kanya. Lahat ng galaw nito ay sinusundan sa mata ni Dave. May features kasi si Tina na kahawig ni Juri, kaparehas din sila ng trabaho. Waitress. Dapat na ba siyang mag-move on? May pag-asa pa kaya na bumalik si Juri sa buhay niya? Huli na ba sa kanila ni Juri?
Biglang may tumunog na sounds. Nag-pasounds pala ang katabi nilang cottage. WAIT FOR YOU by ELLIOTT YAMIN yung kanta.
I never felt nothing in the world like this before
Now I'm missing you
& I'm wishing that you would come back through my door
Why did you have to go? You could have let me know
So now I'm all alone,
Girl you could have stayed
but you wouldnt give me a chance
With you not around it's a little bit more then i can stand
And all my tears they keep running down my face
Why did you turn away?
So why does your pride make you run and hide?
Are you that afraid of me?
But I know it's a lie what you keep inside
This is not how you wanted to be
So baby I will wait for you
Cause I don't know what else i can do
Don't tell me I ran out of time
If it takes the rest of my life
Baby I will wait for you
If you think I'm fine it just aint true
I really need you in my life
No matter what i have to do I'll wait for you
Parang gusting umiyak ni Dave, namamasa na ang kanyang mata ng marinig niya ang kanta, parang siya kasi ang lalake sa kantang iyon. Lahat ng narinig niya ay tumatagos sa kanyang puso. Nangyari ang lahat sa kanya, kung ano ang sinasabi sa kanta.
Nagpatuloy siya sa pakikinig rito.
It's been a long time since you called me
(How could you forget about me)
You got me feeling crazy (crazy)
How can you walk away,
Everything stays the same
I just can't do it baby
What will it take to make you come back
Girl I told you what it is & it just ain't like that
Why can't you look at me, your still in love with me
Don't leave me crying.
Baby why can't we just start over again
Get it back to the way it was
If you give me a chance I can love you right
But your telling me it wont be enough
So baby I will wait for you
Cause I don't know what else i can do
Don't tell me I ran out of time
If it takes the rest of my life
Baby I will wait for you
If you think I'm fine it just aint true
I really need you in my life
No matter what i have to do I'll wait for you
So why does you pride make you run & hide
Are you that afriad of me?
But I know it's a lie what your keeping inside
Thats not how you wanted to be
Baby I will wait for you
Baby I will wait for you
If it's the last thing i do
Baby I will wait for you
Cause I don't know what else i can do
Don't tell me I ran out of time
If it takes the rest of my life
Baby I will wait for you
If you think I'm fine it just aint true
I really need you in my life
No matter what i have to do I'll wait for you
I'll Be Waiting.
“baby, I will wait for you.” Bulong ni Dave sa kanyang sarili. Napapitlag siya ng biglang may humawak sa kanyang balikat. Binalingan niya iyon, si Allen. May malungkot na expression ito sa mukha, Umupo ito sa tapat niya.
“Pare, ok lang yan. Mahal mo talaga siya alam ko yun. Pero move on, magiging kayo kung talagang dapat ay kayo. Fate will make a way.” Parang isang guidance councelor si Allen habang sinasabi niya ito. Si Allen ang nagbibigay ng ideya at mga kung anu-anong mga words of wisdom kay Dave.
“ di ko alam, kung hanggang kailan ako magiging ganito.” Nakayukong sagot ni Dave.
“ edi, why don’t you just make yourself busy, so that at least, mawalan ng kahit na kakaunti yang sakit na nararamdaman mo. Oo, alam ko noong una, isa ako sa tumatawa at nag-bubully kay Juri, But people change. So, Just Try IT.” Tinap ni Allen ang kanyang balikat.
“ ano bang nangyayari sa’yo? Parang naiintindihan mo talaga ako.” Naniningkit ang mga mata ni Dave sa tanong niya rito.
“ Dave, would you believe that I AM in love with the girl I also called once a nerd.” Biglang napatayo si Dave at binigyan ng matalim na tingin si Allen.
“o, pare. Easy, it’s not Juri. Ok? So easy ka lang diyan.” Tinaas ni Allen ang kanyang kamay na parang mag-susurrender.
“Who?” taas-kilay na tanong ni Dave.
“ It’s for me to keep, and for you to find out” Inilagay ni Allen ang kanyang mga kamay sa likod ng kanyang ulo at ang anyo nito ay parang nag-rerelax.
“ewan ko sa’yo”
“OKA-SAN, anong ginagawa mo?” nakita ni Juri na may ginagawa ang kanyang Ina sa kanilang attic.
“h-hah? Nandemonai, honto ni. [ nothing, really] Umalis ito, at iniwan si Juri na nagtataka.
Lately naging misteryoso ang kanyang Ina. She don’t know what’s the reason. Pero alam ni Juri na may itinatago ito sa kanya, It’s been almost a year na naninirahan sila ng kanyang Ina sa Japan, malapit na siyang mag-18, malapit na rin siyang mag-debut pero wala ang taong gusto niyang maging escort. Pero she has to move on, palagi naman na sumasama si Daniel sa kanya. Para siyang aso na sumusunod sa kanyang amo, minsan na niyang sinigawan ito ng hentai [pervert] dahil sumunod ito sa girls C.R, pero hindi parin ito natinag sa kalalapit sa kanya. Pati sa school niya, mag-classmate pa rin sila, at seat-mate pa. Nag-sasawa na siya sa mukha nito.
May contact pa rin siya kay Mila kahit nasa Japan na siya, nagpasalamat siya at naintindihan nito ang pag-alis niya, at hindi pa rin nawawala ang friendship nila.
Lumakad si Juri papunta sa kanyang kwarto ng biglang may nag-door bell. Binuksan niya yun at nakita si Daniel.
“why are you here? Again?” sarcastic na tanong niya.
“ let’s go out” nakangiti lang na sagot nito. Dahil sa madalas nila na pag-sasama, nakikila niya ng mabuti si Daniel. Nag-sasama lang pala ang kanyang mga magulang dahil sa pera, para mapunuan daw yun, binibigay ng magulang niya ang anumang gustuhin ni Daniel, even if it is a person. There was one girl she could’nt get, that’s why nag-lasing siya at dun nagkakilala sila sa bar ni Juri, and the rest was history. Ani pa nito na siya pa lang daw ang unang babaeng naka-sampal at naka-tanggal ng ngipin nito. His teeth was fixed and it is all again complete.
“ doushite? [why?]” tanong ni Juri kay Daniel.
“ basta.” Gi-nrab ni Daniel ang kanyang kamay at hinila siya nito palabas. Gabi na pero lumalabas pa rin sila, mabuti na lang at hindi nagagalit ang kanyang Ina dito.
Dinala siya nito sa kanilang eskwelahan. Siyempre pagpasok nila ay madilim, nakakatakot ang katahimikan. Pero biglang sumindi ag ilaw at nakita ni Juri ang mga kaklase nila. May dala itong pink na heart-shaped balloon, at may decoration pa ang paligid na heart.
“ ano ba to? May party ba? Hindi naman heart’s day ah?” tanong ni Juri siyempre in Japanese yun.
Biglang lumuhod sa harap niya si Daniel at may inilabas na bracelet. ‘Riniel’ ang nakalagay doon, kinuha ito mula sa mga pangalan nila. Nangilabot si Juri.
“ Aisheteru, Juri-chan. Please, be my girl”
No comments:
Post a Comment