Saturday, December 01, 2012

Chapter 5

Chapter 5:

UMIIYAK  si  Juri  sa  kanyang  kwarto  habang  ine-empake  ang  mga  gamit  niya. Iniisip  rin  niya  kung  ano  ang  ibig-sabihin  ng  kanyang  ina. She’s  sick, at   masasaktan  niya  daw  si  Dave  sa  sakit  na  ‘to. Juri  was  feeling  down.
Nakita  niya  ang  feather  na  keychain  na  binili  niya  sa  mall. Never  stop  believing, huwag  mawalan  ng  pag-asa. Siya  ang  nag-sabi  nun  kay  Dave  pero  parang  siya  ngayon  ang  mawawalan  ng  pag-asa.Juri  started  crying  again. Hindi  na  niya  makikita  si  Dave,  will  she  be  able  to  move  on?  Can  Dave  move  on?  Will  their  fate  cross  again? Ang  dami  niyang  tanong  mas  madami  pa  kaysa  noon.
Kumatok  mula  sa  pinto  ang  kanyang  mama, pinag-buksan  niya  iyon.
“ bago  pa  tayo  maka-alis  bukas, dadaan  muna  tayo  sa  school  niyo, para  ma-drop  out  ka  sa  school  niyo.” Lumakad  ang  kanyang  ina  at  kinuha  ang  kanyang  glasses  at  braces. Itinapon  niya  iyon  sa  basurahan “you  won’t  be  needing  this  anymore. Ngayon  iiba  na  rin  ang  tingin  ng  mga  tao  sa’yo, they  will  eat  their  words  for  calling  you  a  nerd” pagkatapos  nun  umalis  na  ang  kanyang  ina.
“ sana  bukas  hindi  ko  makita  si  Dave, para  hindi  na  ako  umiyak  pa.”




KINABUKASAN  pumunta  na  sila  Juri  at  kanyang  Ina  sa  school. Naka-civilian  si  Juri at  wala  na  ang  mga  glasses  at  braces  niya.
“ di  ba  siya  yung  nasa  bulletin”
“oo,  yung  babae  na  pinalit  niya  kay  Juri”
“ang  ganda  niya  talaga  sa  personal”
“kaya  naman  pala  pinag-palit siya  kay  Juri  eh”
“tama, utot  lang  si  Juri  sa  girl  na  yan”
“Bakit  sila  nandito?”
 Narinig ni  Juri  ang bulung-bulongan  ng  mga  tao. Umiling-iling  siya. Kung  alam  lang  nila  kung  sino  siya. Nakita  niya  rin  sina  Erica, Nicka  at  Aireen, namangha  rin  sila   sa  kanya. Parang  ngayon  lang  sila  nakakita  ng  kapwa  nila  tao.
Pumasok  na  si  Juri  at  ang  kanyang  Ina  sa  principal’s  office.  Ipina-alam  na  nila  rito  na  magd-drop  out  siya  sa  school,  pati  ang  principal  nagulat  sa  itsura  niya.
Pumunta  si  Juri  sa  kanyang  classroom, may  mga  tao  rin  na  sumilip  sa  kanya  mula  sa  labas. 
“Hi  classmates” bati  niya  sa  mga  ito.
“ sino  siya”
“classmate  daw” bulong  ng  mga  ito.
“ Hindi  niyo  ba  ako  kilala?” tumingin  si  Juri  kay  Mila, nanahimik  lang  ito  pero  alam  niya  na  alam  nito  kung  ano  lahat  ng  nangyayari. Mila  was  the  first  person  to  know  that  she  will  be  going  to  Japan. Kaya  hindi  na  nagulat  ito  sa  pag-dating  niya  at  kung  bakit  hindi  na  geeky  look  ang  ipinakita  niya  sa  campus.
“ si  Ikeyamada  Juri, classmates  ako  ‘to”nagulat  ang  lahat, pati  mga  tao  sa  labas  rinig  na  rinig  ang  reaksyon  nila. Naghiyawan  ang  mga  ito.
“aalis  na  ako, pupunta  na  rin  ako  sa  Japan. At  gusto  ko  lang  i-clear, hindi  ako  tino-two  time  ni  Dave kaya. Sayonara  minna.”  Nag-bow  siya  at  umalis  na  sa  kanilang  room. Lumakad  siya  at  kasunod  niya  ang  kanyang  Ina.
“Juri!” sigaw  ng  isang  boses. Alam  ni  Juri  kung  kanino  galing  yun, kay  Dave. Hindi  niya  ito  pinansin. Pero  kinalabit  siya  nito.
“maiwan  ko  muna  kayo”  sabi  ng  kanyang  ina. Umalis  ito  at  silang  dalawa  na  lang  ang  naiwan.
Pumunta  sila  sa  lake  ng  school, nag-ring  na  yung  bell. Dapat  papasok  na  si  Dave  pero  pinili  nito  na  i-skip  yun.
“Ano  bang  naisip  mo?  Ba’t  mo  to  ginawa?” galit  na  tanong  ni  Dave
“wala  ka  na  dun!  Ayoko  ko  na, wala  na  akong  maisip  para  pagtakpan  yung  secret  ko!!”  sigaw  niya  rito.
“  iiwanan  mo  ako” bumabasa  ang  mga  mata  ni  Dave.  Bumuntong  hininga  si  Juri, iniipon  niya  ang lahat  ng  lakas  niya.
“oo  iiwanan  kita” namamasa  na  rin  ang  kanyang  mga  mata, si  Dave  naman  lumuha  na.
“mahal  natin  ang  isa’t  isa.  Ba’t  mo  ako  iiwan, kaya  natin  to. Maayos  natin  ang  gusot  na  to.” Hinawakan  ni  Dave  ang  kamay  ni  Juri.
“ nagkakamali ka  hindi  natin  mahal  ang  isa’t  isa”
“ mahal  kita  Juri  alam  mo  yun.”
“ bakit?  Ako?  Sinabi  ko  ba  na  mahal  din  kita?  Ni  minsan  wala  akong  binanggit  na  ganun. Kaya  don’t  get  the  wrong  idea.” kung  alam  mo  lang  kung  gaano  kita  kamahal, Dave. I’m  so  sorry’
“actually, I’m  just  playing  with you, ikaw  kasi  nakaka-alam  ng  secreto  ko. Kaya  ginawa  ko  lahat  para  itago  mo  ‘to  pero…..  wala… wala  rin  pala, malalaman  rin  pala  nila. Dahil  rin  yun  sa’yo, if  I  haven’t  gone  out  with  you  wala  pa  sana  nakaka-alam ng  secreto  ko  ngayon.” Tumulo  ang  mga  luha  ni  Juri. Ayaw  niyang  sabihin  ang  mga  ito.  Pinunasan  niya  ang  kanyang  mga luha,  at  umalis  sa  harapan  ni  Dave.  Hindi  na  niya  ito  nilingon, she  don’t  want  to  suffer  for  bidding  goodbye,  goodbye  to  the  one  she  loved.
Papalapit  na  sana  si  Juri  sa  kanilang  sasakyan  ng  makita  niyang  kausap  ng  kanyang  Ina  si  Daniel. Nagtataka  siya. Bakit  si  Daniel  ang  kasama  ng  mama  niya. 
“okasan!” tawag  niya  sa  kanyang  ina.
“nani  kore?[what  is  this?]” tuluyan  na  siyang  nakalapit  sa  kanila.
“ Juri, ang  papa  niya  ang  bumili  ng  bar natin,  at  kanegosyo  ko  sa  Japan.” Sabi  ng  kanyang  Ina.
“ what?!” nilingon  niya  si Daniel  at  binigyan  niya  ito  ng  matalim  na  tingin. Si  Daniel  pala  ang  may  pakana  ng  lahat  ng  ito. 
“ I’ll  be  courting  you  to  Japan”  ngumisi  lang  ito  sa  kabila   ng  tingin  sa  kanya  ni  Juri. Binuksan  ni  Daniel  ang  pintuan  ng  sasakyan  at  sumakay  ng  una  ang  kanyang  Ina. Bago  pa  man  makapasok  si  Juri  inirapan  niya  si  Daniel  at  sumakay  na  sasakyan.  Si  Daniel  naman  ay  sumakay  sa  front  seat.
Heto  na, aalis  na  talaga  si  Juri, iiwanan  na  niya  ang  Pilipinas, ang  mga  kaibigan  niya  at  ang  minamahal  niya.  Di  niya  lubos  maisip  na  mangyayari  ang  bagay  na  ito,  napakahirap  tanggapin  ng  lahat. Napakahirap.


“ANO  ba  kasi  yung  ginawa  kong  SOBRANG  malaking  kasalanan  sa’yo?  Hah?  Bakit  mo  ba  ito  ginagawa  sa  amin  ‘to.” Singhal  ni  Juri  kay  Daniel. Hindi  ito  umimik,  silang  dalawa  ang  magkatabi  sa  eroplano  at  ang  mama  naman  niya  ay  nasa  ibang  upuan  at  malayo  rin  ito  sa  kanila. “ano  ba!  Sagutin  mo  naman  ako.!  Daniel!”  lumakas  ang  kanyang  boses, nagtinginan  ang  lahat  ng  tao  sa  kanya. Napa-sandal  nalang  siya  sa   kanyang  upuan  at  ini-cross  ang  kanyang  mga  kamay, nag-pout  din  si  Juri.
“To  protect  you” maya-maya  sabi  ni  Daniel.
“protect  me  from  what?”
“you’ll  soon  know” Pagkatapos  nun, inilagay  ni  Daniel  ang  mga  headset  sa  kanyang  mga  tenga  at  ipinikit  ang  kanyang  mga  mata.       



Ilang  linggo  na  rin  ang  nakalipas  ng  simula  ng  makarating  sila  Juri  at  ang  kanyang  Ina  sa  Japan. Kapit-bahay  niya  si  Daniel,  dahil  anak  daw  ito  ng  partner  ng  kanyang  Ina  sa  negosyo  kaya  dapat  magkalapit  rin  daw  sila.Hindi  niya  maintindihan  ang  lahat,  para  maprotektahan  daw  siya  at  ang  mga  taong  naka-paligid  sa  kanya  ay  kailangan  nito  malayo  mula  sa  mga  ito.



LASING  na  naman  si  Dave,  nakipag-suntukan  naman  siya  kaya  ngayon  may  pasa  siya  sa  kanyang  mukha. Ilang  araw  na  rin  siyang  ganito,  pati  mama  niya  nagtataka  na  rin  sa  kanya.  Sabi  nito, noon  ang  ayos-ayos  daw  nito  pero  ngayon  parang  wala  ng  bukas  kung  maka-inom  ng  alak  si  Dave. 
“Dave,  gumising  ka  na.  Doon  ka  na  matulog  sa  kama  mo  ‘wag  rito.”  Ani  ng  kanyang  Ina.  Hindi  natinag  si  Dave   mula  sa  pagkakatulog,  umiling-iling  ang  kanyang  Ina  at  iniwanan  siya  nito.
Kapag  natutulog  si  Dave, napapaniginipan  niya  si  Juri. Ayaw  na  niyang  gumising  sa  katotohanan. Pagka-kuwan  ay  bumangon  si  Dave,  nag-shower  ito  at  nag-bihis.  Alas 10  na  ng  gabi,  umalis  siya  sa  bahay  niya.Pumunta  ulit  siya  sa  bar,  iinom  na  naman  siya. Nakita  siya  ni  Allen  kaya  nilapitan  siya  nito.
“pare, ano  bang  nangyari  sa’yo?”  kinalabit  niya  Dave,  tumingin  lang  ito  sa  kanya. Umupo  si  Allen sa  tabi  niya,  nag-order  din  ito  ng  inumin.
“ akalain  mo, maganda  pala  talaga  si  Juri,  tinatago  lang  pala  niya  ang  kagandahan  niya.  Pero  para  saan? Para  masolo  mo?  Wise  ka  brad  ha.” Tinapik  ni  Allen  ang  balikat  ni  Dave.  Tahimik  pa  rin  ito  na  umiinom. “ pare,  move  on  na.  Marami  pa  diyan,  kung  akala  mo  siya  lang  ang  nagpapatibok  ng  puso  mo,  edi  humanap  ka  ng  ibang  dahilan  para  tumibok  yan.”  Ininom  na  ni  Allen  ang  kanyang  inumin. “ Kung  ayaw  mo  naman  sumuko,  edi  puntahan  mo.  Linawin  mo  ang  lahat. Ang  lahat-lahat. Period!”  pagkatapos  niya  sabihin  yun, umalis  na  si  Allen  sa  tabi  niya  at  nakipag-party  party  sa  mga  tao  sa  bar.
Napagtanto  ni  Dave  na  tama  si  Allen, ‘NEVER  STOP  BELIEVING’  yun  ang  sinabi  ni  Juri  sa  kanya.  Kaya  hindi  siya  mawawalan  ng  pag-asa  ng  ganun-ganun  lang. Umuwi  siya  sa  bahay  ng  kanyang  Ina. Doon  na  siya  naninirahan  simula  nung  umalis  si  Juri.
“Ma!!” tawag  niya  sa  kanyang  Ina. “UMMA!” sigaw  niya  rito. Nagmamadali  namang  pumunta  ang  kanyang  ina  papalapit  sa  kanya.
“bakit?! Lasing  ka  na  naman  ba?” ungkat  ng  kanyang  ina  kay  Dave.
“Umma, I want  to  go  to  Japan.” Hawak-hawak ni  Dave  ang  mga  balikat  ng  kanyang  ina  habang  malalim  a  tumitingin  dito.




NAGULAT  si  Juri  ng  makita  si  Dave  sa  kanyang  harapan, it  was  like  a  dream. Hindi  siya  makapaniwala  na  sinundan  pala  siya  nito. She  was  happy  but it  wasn’t  right.  Kagaya  ng  sabi  ng  kanyang  mama  at  ni  Daniel,  masasaktan  lang  niya  ito. Hindi  man  niya  alam  ang  tunay  na   dahilan  ay  nararamdaman  din  niya  na  dapat  siya  lumayo  mula  rito.
Tumalikod  siya  mula  kay  Dave  at  nag-simulang  maglakad. Kinalabit  naman  siya  nito,  at  mahigpit  na  hinawakan.
“Juri,  mag-usap  tayo.  Hajusaeyo [please]”  ani  ni  Dave  dito.
“Hanase!  Hanase! [let  go!  Let  go!”  sigaw  ni  Juri.  Ayaw  ni  Dave  na  bitiwan  siya  kaya  sinipa  ni  Juri   yung  mga  paa  ni  Dave.  Nabitiwan  naman  siya  nito,  at  nag-simula  na  siyang  tumakbo.  Alam  ni  Juri  na  hahabulin  siya  nito  kaya  nag-tago  siya.  May  alam  siyang  lugar  na  pwedeng  pag-taguan  at  doon  siya  pumunta.  Doon  siya  nanatili  hanggang  sa  hindi  na  niya  nakita  si  Dave.
Hinahanap  ni  Dave  si  Juri,tumutulo  na  ang  mga  luha  ni  Dave  pero  ayaw  talaga  nitong  magpakita  sa  kanya.  Hindi  dapat  siya  susuko  pero  napagtanto  niya  na  hindi  magpapakita  ang  taong  ayaw  magpakita.  Sinubukan  na  niya  ang  lahat  pero  si  Juri  lang  ang  ayaw. Susuko  na  siya.  But  his  love  will  never  fade  away.  He  is  hoping  that  it  will  not.Pinunasan  niya  ang  kanyang  luha  at  umalis  na.



ILANG  months  na  rin  ang  nakaraan  ng  muling  magkita  sila  Juri  at  Dave. Dave  tried  his  best  at  school  para  kahit papano  ay  ma-ease  man  lang  ang sakit  na  nararamdaman  niya. Nagtagumpay  naman  siya  sa  school  niya  actually  siya  ang  pumalit  sa  pwesto  ni  Juri,  nagging  second  honor  na  rin  siya  sa  batch  nila. May  kuro-kuro  din  na  maging  first  honor  siya  sa  taon  na  iyon.  Masaya  si  Dave  pero,  meron  pa  ring  kulang. 
2 weeks  na  lang  at  graduation  na  nila.  Siyempre  nagpa-party party  na  silang  magkakabarkada.  Pumunta  sila  sa  isang  resort,  para  naman  daw  maiba.  Palagi  nalang  kasi  sila  sa  bar  at  mag-iinuman.  Dito  maraming  mga  ‘chicks’  at  kitang-kita  pa  raw  ang  mga  body  figures  nila.  What  do  you  expect,  mga  lalaki  sila. Boys  will  be  boys  ika-nga.
Si  Allen at  ang  mga  kabarkada  nila  ay  nakikipag-flirt  sa  mga  babaeng  nasa  pool. Habang  si  Dave  naman  ay  mag-isa  sa  cottage  nila. Nilapitan  siya  ng  isang  babae.
“Excuse  me  sir,  meron  pa  po  ba  kayong  gustong  i-order  sa  amin.”  Isang  babaeng  waitress  ang  lumapit  sa  kanya.
“  waitress   ka  ba?”  tanong  ni  Dave.
“opo,  promo  po  kasi  namin  ngayon.  Pwede  po  um-order ang  mga  costumers  namin  hanggang  20  dishes  sa  price  po  lamang  na  3,500  pesos.”  Ngumiti  ng  mayumi  ang  waitress.
“waitress,  kaparehas  siya  ng  trabaho  ni  Juri”
“ah!  O  sige.  Oorder  pa  kami,  pero  mamaya  na  lang. Mukhang  busy  pa  kasi  sila.” Sagot  niya  sa  waitress.  Aalis  na  sana  ito  para  mag-serve  sa  ibang  cottage  “Miss.  Wait!”  napalingon  ang  babae. “anong  pangalan  mo?” biglaang  tanong  niya  rito.
“ Tina  po” Umalis  na  ito  ng  tuluyan,  habang  si  Dave  naman  ay  naka-tingin sa  kanya.  Lahat  ng  galaw  nito  ay  sinusundan  sa  mata  ni  Dave.  May  features  kasi  si  Tina  na  kahawig  ni  Juri,  kaparehas  din  sila  ng  trabaho. Waitress. Dapat  na  ba  siyang  mag-move  on?  May  pag-asa  pa  kaya  na  bumalik  si  Juri  sa  buhay  niya? Huli  na  ba  sa  kanila  ni  Juri?
Biglang  may  tumunog  na  sounds. Nag-pasounds  pala  ang  katabi  nilang  cottage. WAIT  FOR  YOU  by  ELLIOTT  YAMIN  yung  kanta. 

I never felt nothing in the world like this before
Now I'm missing you
& I'm wishing that you would come back through my door
Why did you have to go? You could have let me know
So now I'm all alone,
Girl you could have stayed
but you wouldnt give me a chance
With you not around it's a little bit more then i can stand
And all my tears they keep running down my face
Why did you turn away?


So why does your pride make you run and hide?
Are you that afraid of me?
But I know it's a lie what you keep inside
This is not how you wanted to be


So baby I will wait for you
Cause I don't know what else i can do
Don't tell me I ran out of time
If it takes the rest of my life

Baby I will wait for you
If you think I'm fine it just aint true
I really need you in my life
No matter what i have to do I'll wait for you


Parang  gusting  umiyak  ni  Dave, namamasa  na  ang  kanyang  mata  ng  marinig  niya  ang  kanta, parang  siya  kasi  ang  lalake  sa  kantang  iyon.  Lahat  ng  narinig  niya  ay  tumatagos  sa  kanyang  puso. Nangyari  ang  lahat  sa  kanya, kung  ano  ang  sinasabi  sa  kanta.
Nagpatuloy  siya  sa  pakikinig  rito.

It's been a long time since you called me
(How could you forget about me)
You got me feeling crazy (crazy)
How can you walk away,
Everything stays the same
I just can't do it baby
What will it take to make you come back
Girl I told you what it is & it just ain't like that
Why can't you look at me, your still in love with me
Don't leave me crying.


Baby why can't we just start over again
Get it back to the way it was
If you give me a chance I can love you right
But your telling me it wont be enough


So baby I will wait for you
Cause I don't know what else i can do
Don't tell me I ran out of time
If it takes the rest of my life

Baby I will wait for you
If you think I'm fine it just aint true
I really need you in my life
No matter what i have to do I'll wait for you

So why does you pride make you run & hide
Are you that afriad of me?
But I know it's a lie what your keeping inside
Thats not how you wanted to be

Baby I will wait for you
Baby I will wait for you
If it's the last thing i do

Baby I will wait for you
Cause I don't know what else i can do
Don't tell me I ran out of time
If it takes the rest of my life

Baby I will wait for you
If you think I'm fine it just aint true
I really need you in my life
No matter what i have to do I'll wait for you

I'll Be Waiting.

“baby, I will  wait  for  you.” Bulong  ni  Dave  sa  kanyang  sarili.  Napapitlag  siya  ng  biglang  may  humawak  sa  kanyang  balikat.  Binalingan  niya  iyon,  si  Allen.  May  malungkot  na  expression  ito  sa  mukha,  Umupo  ito  sa  tapat  niya.
“Pare,  ok  lang  yan.  Mahal  mo  talaga  siya  alam  ko  yun.  Pero  move  on,  magiging  kayo  kung  talagang  dapat  ay  kayo.  Fate  will  make  a  way.”  Parang  isang  guidance  councelor  si  Allen  habang  sinasabi  niya  ito.  Si  Allen  ang  nagbibigay  ng ideya  at  mga  kung  anu-anong  mga  words  of  wisdom  kay  Dave.
“ di  ko  alam,  kung  hanggang  kailan  ako  magiging  ganito.”  Nakayukong  sagot  ni  Dave.
“ edi,  why  don’t  you  just  make  yourself  busy, so  that  at  least, mawalan  ng  kahit  na  kakaunti  yang  sakit  na  nararamdaman  mo.  Oo,  alam  ko  noong  una,  isa  ako  sa  tumatawa  at  nag-bubully  kay  Juri, But  people  change. So,  Just  Try  IT.”  Tinap  ni  Allen  ang  kanyang  balikat.
“  ano bang  nangyayari  sa’yo? Parang  naiintindihan  mo  talaga  ako.”  Naniningkit  ang  mga  mata  ni  Dave  sa  tanong  niya  rito.
“ Dave,  would  you  believe  that  I  AM  in  love  with  the  girl  I  also  called  once  a  nerd.”  Biglang  napatayo  si  Dave  at  binigyan  ng  matalim  na  tingin  si  Allen.
“o,  pare.  Easy,  it’s  not  Juri.  Ok?  So  easy  ka  lang  diyan.”  Tinaas  ni  Allen  ang  kanyang  kamay  na  parang  mag-susurrender. 
“Who?” taas-kilay  na  tanong  ni  Dave.
“ It’s  for  me  to  keep,  and  for  you  to  find  out”  Inilagay  ni  Allen  ang  kanyang  mga  kamay  sa  likod  ng  kanyang  ulo  at  ang  anyo  nito  ay  parang  nag-rerelax.
“ewan  ko  sa’yo”




“OKA-SAN,  anong  ginagawa  mo?”  nakita  ni  Juri  na  may  ginagawa  ang  kanyang  Ina  sa  kanilang  attic. 
“h-hah?  Nandemonai,  honto  ni. [ nothing,  really]  Umalis  ito,  at  iniwan  si  Juri  na  nagtataka.
Lately  naging  misteryoso  ang  kanyang  Ina.  She  don’t  know  what’s  the  reason.  Pero  alam  ni  Juri  na  may  itinatago  ito  sa  kanya,  It’s  been  almost  a  year  na  naninirahan  sila  ng  kanyang  Ina  sa  Japan,  malapit  na  siyang  mag-18,  malapit  na  rin  siyang  mag-debut  pero  wala  ang  taong  gusto  niyang  maging  escort. Pero  she  has  to  move  on, palagi  naman  na  sumasama  si  Daniel  sa  kanya. Para  siyang  aso  na  sumusunod  sa  kanyang  amo, minsan  na  niyang  sinigawan  ito  ng  hentai [pervert]  dahil  sumunod  ito  sa  girls  C.R, pero  hindi  parin  ito  natinag  sa  kalalapit  sa  kanya.  Pati  sa  school  niya,  mag-classmate  pa rin  sila, at  seat-mate  pa.  Nag-sasawa  na  siya  sa  mukha  nito.
May  contact  pa  rin  siya  kay  Mila  kahit  nasa  Japan  na  siya,  nagpasalamat   siya  at  naintindihan  nito  ang  pag-alis  niya,  at  hindi  pa  rin  nawawala  ang  friendship  nila.
Lumakad  si  Juri  papunta  sa  kanyang  kwarto  ng  biglang  may  nag-door  bell.  Binuksan  niya  yun  at  nakita  si  Daniel.
“why  are  you  here? Again?” sarcastic  na  tanong  niya.
“ let’s  go  out”  nakangiti  lang  na  sagot  nito. Dahil  sa  madalas  nila  na  pag-sasama,  nakikila  niya  ng  mabuti  si  Daniel.  Nag-sasama  lang  pala  ang  kanyang  mga  magulang  dahil  sa  pera,  para  mapunuan  daw  yun,  binibigay  ng  magulang  niya  ang  anumang  gustuhin  ni  Daniel,  even  if  it  is  a  person.  There  was  one  girl  she  could’nt  get, that’s  why  nag-lasing  siya  at  dun  nagkakilala  sila  sa  bar  ni  Juri, and  the  rest  was  history.  Ani  pa  nito  na  siya  pa  lang  daw  ang  unang  babaeng  naka-sampal  at  naka-tanggal ng  ngipin  nito. His  teeth  was  fixed  and  it  is  all  again  complete.
“ doushite? [why?]”  tanong  ni  Juri  kay  Daniel.
“  basta.”  Gi-nrab  ni  Daniel  ang  kanyang  kamay  at  hinila  siya  nito  palabas.  Gabi  na  pero  lumalabas  pa  rin  sila, mabuti  na  lang  at  hindi  nagagalit  ang  kanyang  Ina  dito.
Dinala  siya  nito  sa  kanilang  eskwelahan.  Siyempre  pagpasok  nila  ay  madilim,  nakakatakot  ang  katahimikan. Pero  biglang  sumindi  ag  ilaw  at  nakita  ni  Juri  ang  mga  kaklase  nila.  May  dala  itong  pink  na  heart-shaped  balloon,  at  may  decoration  pa  ang  paligid na  heart. 
“ ano  ba  to?  May  party  ba?  Hindi  naman  heart’s  day  ah?”  tanong  ni  Juri  siyempre  in  Japanese  yun.
Biglang  lumuhod  sa  harap  niya  si  Daniel  at  may  inilabas  na  bracelet.  ‘Riniel’  ang  nakalagay  doon, kinuha  ito  mula  sa  mga  pangalan  nila.  Nangilabot  si  Juri.
“ Aisheteru, Juri-chan.  Please,  be  my  girl”

No comments:

Post a Comment